Το "δίκαιο της πυγμής" και η ανάγκη λαϊκής επαγρύπνησης

Δυο ειδήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας χθες και σήμερα, αντίστοιχα, δημιουργούν έντονες ανησυχίες. Η πρώτη, χθεσινή, είναι οι δηλώσεις του γνωστού ανεκδιήγητου Πάγκαλου σε συνέντευξή του στον Real FM, αναφορικά με την υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο. Η δεύτερη, σημερινή, αφορά την ανακοίνωση της απόφασης του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, αναφορικά με την προσφυγή της Σερβικής κυβέρνησης κατά της μονομερούς κήρυξης της ανεξαρτησίας του Κοσόβου το 2008. Τα δυο γεγονότα, μόνο άσχετα δεν είναι μεταξύ τους...

Ούτε οι Τούρκοι δεν τα'χουν πει αυτά...

Στη συνέντευξή του ο Πάγκαλος, ούτε λίγο, ούτε πολύ μας λέει ότι το μόνο ζήτημα που πρέπει να μας απασχολεί αναφορικά με την υφαλοκρηπίδα, είναι οι παράκτιες περιοχές γύρω από τα ελληνικά νησιά και ηπειρωτικά εδάφη, με βάθος μικρότερο των 200 μ. Όλες οι άλλες περιοχές, κατά τον αντιπρόεδρο της ελληνικής(;;;) κυβέρνησης, αποτελούν "διεθνή ύδατα" στα οποία, όχι μόνο η Τουρκία, αλλά ο καθένας μπορεί να ερευνήσει όπως νομίζει! Σύμφωνα με την απίθανη αυτή συλλογιστική, το μεγαλύτερο μέρος του Αιγαίου (που αποτελεί ελληνική υφαλοκρηπιδα με βάση το διεθνές δίκαιο της θάλασσας) βαφτίζεται "διεθνή ύδατα" και τα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου αποκόπτονται από την υπόλοιπη χώρα!

Ο Πάγκαλος επαναφέρει με τη συνέντευξή του τη διατύπωση της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας που ίσχυε ...το 1958 και έχει τροποποιηθεί ήδη από το 1982(!). Σύμφωνα με το σκεπτικό αυτό, καμία από τις υπόλοπες διευθετήσεις της ελληνικής υφαλοκρηπίδας (π.χ. του Ιονίου με την Ιταλία) δεν είναι νόμιμες, ανοίγοντας τεράστιο ζήτημα - θυμίζω εδώ την εμπλοκή στο θέμα της διευθέτησης των θαλασσίων συνόρων και της υφαλοκρηπίδας με την Αλβανία, η οποία απέρριψε τη συμφωνία του 2009 (είχα γράψει για το θέμα στις αρχές του χρόνου), καθώς και τα δημοσιεύματα για κοιτάσματα πετρελαίου στο Ιόνιο. Αλλά, πέραν αυτών - που είναι "παράπλευρα" ζητήματα ως προς το καθεστώς του Αιγαίου - το μείζον είναι ότι ο Πάγκαλος νομιμοποίησε με τον πιο επίσημο τρόπο τις τουρκικές διεκδικήσεις και μάλιστα με σκεπτικό που ούτε καν η Τουρκική κυβέρνηση δεν είχε τολμήσει να διατυπώσει τόσα χρόνια!

Πληρέστερη ανάπτυξη του θέματος, θα βρει κανείς στο σχετικό δημοσίευμα του χθεσινού "Ριζοσπάστη":  

http://www2.rizospastis.gr/page.do?publDate=22/7/2010&id=12348&pageNo=3&direction=1

Σε κάθε περίπτωση, είναι φανερό ότι με τις δηλώσεις αυτές, που ήρθαν σε συνέχεια της μυστικής διπλωματίας Γιωργάκη-Ερντογκάν, "στρώνεται" το έδαφος για μια νέα, μείζονα παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, για την εξυπηρέτηση των αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδιασμών στην περιοχή, που προβλέπουν "ανταλλάγματα" για την τουρκική άρχουσα τάξη, προκειμένου αυτή να παίξει ένα αναβαθμισμένο ρόλο στις γεωπολιτικές εξελίξεις, τόσο στην περιοχή της Ευρασίας (Ιράκ, Ιραν), όσο και της Μ. Ανατολής (Συρία, Παλαιστίνη, σχέσεις με Ισραήλ κλπ.). Ας προσθέσουμε σε αυτά και την προκλητική στάση "φιλίας" της ελληνικής κυβέρνησης με τους ισραηλινούς ιμπεριαλιστές και τις νέες κοινές ασκήσεις στο Αιγαίο, για να καταλάβει το μέγεθος του κινδύνου εμπλοκής της χώρας στα εξυφαινόμενα ιμπεριαλιστικά παιχνίδια με θύματα τους λαούς της περιοχής.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε τούτο: καθώς στην πραγματικότητα η αστική τάξη κατανοεί ότι δεν έχει οικονομικά εργαλεία για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της κρίσης σε μακροχρόνια βάση και ότι η όποια ανάκαμψη θα είναι αναιμική και βραχυχρόνια, μόνο ο πόλεμος μένει ως "εργαλείο" μαζικής καταστροφής παραγωγικών δυνάμεων, απαξίωσης κεφαλαίων και ξαναμοιράσματος αγορών και σφαιρών επιρροής μεταξύ των βασικών ιμπεριαλιστικών κέντρων. Η αναζωπύρωση της έντασης σε μια σειρά περιοχές, όπως η Ευρασία (Ιράν, Αφγανιστάν, Κιργιστάν κλπ.), η κορεατική χερσόνησος και - βέβαια - τα Βαλκάνια και η περιοχή Αιγαίου-Ανατολικής Μεσογείου-Μ. Ανατολής είναι πιθανότατα ενταγμένη σε μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς πολεμικών συγκρούσεων που στο επόμενο διάστημα, στο βαθμό που θα συγκροτούνται πιο ευδιάκριτα τα ιμπεριαλιστικά "στρατόπεδα" και οι "άξονες" συμμαχίας, θα παίρνουν και πιο απτή υπόσταση.

Κόσσοβο: δια μέσου Χάγης ...ανεξαρτησία!

Στο σκηνικό αυτό ήρθε να προστεθεί και η σημερινή απόφαση του Δικαστηρίου της Χάγης για την απόρριψη της προσφυγής της Σερβικής Κυβέρνησης και τη δικαίωση της πράξεως μονομερούς ανακήρυξης της ανεξαρτησίας του Κοσσόβου, ως πράξεως που "δεν παραβιάζει τις διατάξεις του διεθνούς δικαίου",  όπως εκτίμησαν - έστω και ως γνωμοδότηση - οι "Σολομώντες" της Χάγης.

Φυσικά, η απόφαση εξυπηρετεί μια χαρά τα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια για την ενίσχυση του προτεκτοράτου τους στο Κόσσοβο (τώρα με το status του "ανεξάρτητου" κράτους), αλλά και τον γενικότερο σχεδιασμό τους για αποσταθεροποίηση στην περιοχή, σε συνδυασμό με την κατάσταση στη FYROM (όπου επίσης ένα μεγαλο μέρος του πληθυσμού είναι Αλβανοί και το "γυροφέρνουν" το θέμα της ανεξαρτησίας τους) και, βέβαια, με τις εξελίξεις σε Θράκη-Αιγαίο-Κύπρο.

Από την άλλη, η εξέλιξη αυτή εκθέτει και αποτελεί κόλαφο για τη δυτικόφιλη ηγεσία της Σερβίας, η οποία "κατάφερε" να ολοκληρώσει τη διάλυση της χώρας (απόσχιση Μαυροβουνίου, τώρα ανεξαρτητοποίηση Κοσόβου) και να μετατρέψει τον περήφανο λαό που στάθηκε ως "ανθρώπινος στόχος" ενάντια στους ΝΑΤΟικούς επιδρομείς και αντιστάθηκε στην πειρατική επιδρομή τους, σε "ζήτουλα" και "οσφυοκάμπτη", στο όνομα του "ρεαλισμού", της "δημοκρατικής, ευρωπαϊκής πορείας της χώρας" και της (καπιταλιστικής βεβαίως) "ανάπτυξης" - η οποία δεν ήρθε ποτέ. Η εξέλιξη αυτή θα δυναμώσει τις τάσεις προσέγγισης ανάμεσα σε ένα τμήμα της σέρβικης αστικής τάξης και στη Ρωσία και μένει να φανεί αν οι τάσεις αυτές θα οδηγήσουν το επόμενο διάστημα, αφενός σε ενίσχυση της, ήδη σημαντικής, ρωσικής παρουσίας στη Σερβία, αφετέρου σε μονιμότερο αναπροσανατολισμό της Σερβικής πολιτικής και των συμμαχιών της στη διεθνή σκακιέρα...

Ερώτημα κρισεως: η κυβέρνηση του George, τι θα κάνει μετά την απόφαση, ως προς την αναγνώριση του Κοσόβου; Λέτε να δούμε σύντομα και έλληνα πρεσβευτή στην Πρίστινα; Φαίνεται, παρήλθαν οι καιροί των "σέρβων ομοδόξων αδελφών" για χάρη του "εξωτικού", νέου μας "φίλου" κ. Ερντογκάν... 


*          *          *


Η ανάγκη αντιιμπεριαλιστικής επαγρύπνησης, αλληλεγγύης και αγωνιστικής δράσης είναι όσο ποτέ φανερή. Η επιστροφή από τα "μπάνια του λαού" θα βρει όλα τα μέτωπα ανοικτά και ένα "καυτό φθινόπωρο" (και χειμώνας κλπ.) μας περιμένει...

Ένα ακόμα σκάνδαλο, ή κάτι πολύ βαθύτερο;

Μόλις χθες ανακοινώθηκε η πρόταση του επικεφαλής του Ομίλου της Τράπεζας Πειραιώς κ. Μιχάλη Σάλλα για την εξαγορά από τον Όμιλό του, του 77% της ΑΤΕ και του 33% του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Τα παραπάνω ποσοστά δεν είναι "τυχαία": είναι τα ποσοστά που κατέχει το δημόσιο στους δυο αυτούς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς. Σύμφωνα με όσα δήλωσε ο ίδιος ο Σάλλας, η "νέα" τράπεζα - εφόσον τελικά ιδρυθεί - θα είναι ίσος ο ισχυρότερος τραπεζικός όμιλος στη χώρα, με συνδυασμένο ενεργητικό ύψους 105 δισ. ευρώ, καθαρές χορηγήσεις 69 δισ. ευρώ, καταθέσεις 64 δισ. ευρώ και δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας περίπου 9%. Το τίμημα που προσφέρει ο Όμιλος Πειραιώς ανέρχεται στα 701 ε. ευρώ και θα καταβληθεί σε μετρητά.

Σύμφωνα με την Τράπεζα Πειραιώς, ο νέος Όμιλος θα είναι, από πλευράς μεριδίου αγοράς δανείων και καταθέσεων, ο μεγαλύτερος τραπεζικός Όμιλος στην Ελλάδα και ο δεύτερος μεγαλύτερος ελλαδικός Όμιλος στην ευρύτερη περιοχή.

Πελώρια ερωτηματικά ή πεντακάθαρες αποδείξεις;

Μπορεί σε κάποιον αδαή τα παραπάνω να μη λένε πάρα πολλά, οπότε μερικοί αριθμοί ίσως είναι απαραίτητοι για να γίνουν αντιληπτά ορισμένα πράγματα. Προκαταβολικά, να πω ότι ο αναγνώστης του ιστολογίου πρέπει να διαβάσει και το σχετικό υλικό του "Ριζοσπάστη" (σήμερα, σελίδες 10 και 11), όπου εκτός από στοιχεία κι αριθμούς θα βρει και την επίσημη τοποθέτηση του Κόμματος. Με βάση και αφετηρία το υλικό και τον προσανατολισμό αυτό, παραθέτω ορισμένα επιπλέον στοιχεία και σκέψεις.

Ας ξεκινήσουμε από το ύψος του τιμήματος, που δεν είναι από πολιτική άποψη το πιο σημαντικό ζήτημα. Για την ΑΤΕ, ο Όμιλος Πειραιώς προσφέρει τίμημα 372 εκ. ευρώ, για το 77% του μετοχικού χαρτοφυλάκιου. Αυτό σημαίνει ότι η τιμή εξαγοράς ανά μετοχή θα διαμορφωθεί στα 0.53 €. Το τελευταίο (προχθεσινό) κλείσιμο της ΑΤΕ είναι στα 1.14 €, ήτοι η τιμή εξαγοράς έχει discount (έκπτωση) πάνω από 50%(!). Μιλάμε, αληθινά, για εξαγορά "κοψοχρονιά", εκτός και αν το τίμημα εχει χαρακτήρα "λαγού" για να πυροδοτήσει γενικότερη κινητικότητα.

Ας σημειωθεί ακόμα ότι στην ΑΤΕ, πρόσφατα, περιήλθε σχεδόν το 10% της Αττικής Οδού, μέσω της εξαγοράς της συμμετοχής της "ΑΤΤΙ-ΚΑΤ" στην κοινοπραξία. Η αποτίμηση της αξίας της επένδυσης κινείται, μετριοπαθώς στα 110 εκ. €. Κι αυτό, πέραν των άλλων περιουσιακών στοιχείων της ΑΤΕ (π.χ. το ποσοστό περίπου 10% στην ΕΥΔΑΠ), μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται οι εταιρείες "ΔΩΔΩΝΗ", "ΣΕΚΑΠ" κλπ., για τις οποίες η ανακοίνωση της πρότασης εξαγοράς από πλευράς Ομίλου Πειραιώς προβλέπει "παραχώρησή τους, με μακρόχρονες συμβάσεις εκμετάλλευσης, σε εταιρείες συνεταιριστικών οργανώσεων που θα συσταθούν γιʼ αυτόν τον σκοπό, με μόνη υποχρέωσή τους τη διατήρηση των κτιριακών εγκαταστάσεων και εξοπλισμών τους σε καλή κατάσταση για τη ομαλή λειτουργία των παραγωγικών μονάδων, διασφαλίζοντας έτσι τη συνέχιση της λειτουργίας τους μέσα στις τοπικές κοινωνίες". Είναι γνωστή, βεβαίως, η απαίτηση της ΕΕ-ΔΝΤ για άμεση ιδιωτικοποίηση αυτών των επιχειρήσεων, στο όνομα ότι μια κρατική τράπεζα όπως η ΑΤΕ δε μπορεί να έχει επιχειρήσεις.

Όμως το πιο σημαντικό που πρέπει να κρατήσουμε εδώ, είναι το γεγονός ότι στην ΑΤΕ είναι σήμερα υποθηκευμένο, μέσω δανείων, το μεγαλύτερο μέρος της αγροτικής γης στη χώρα. Από την άλλη, ο Όμιλος Πειραιώς συμμετέχει μαζί με την κυβέρνηση σε πρόγραμμα "πράσινης ανάπτυξης" ύψους 1.5 δισ, εκσυγχρονισμού των ΒΙΠΕ, εγκαθίδρυσης νέων "πράσινων ΒΙΠΕ" και δημιουργίας δέκα "Πράσινων Ειχειρηματικών Πάρκων" σε νησιά. Θυμίζουμε εδώ, ότι επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ-Σημίτη (2002-2003) πωλήθηκε η ΕΤΒΑ (της οποίας Διευθυντής είχε διατελέσει ο Σάλλας) στην τράπεζα Πειραιώς, ενώ νωρίτερα, το 1991 η ίδια η (κρατική από το 1975 ως τότε) τράπεζα πωλήθηκε στον Μ. Σάλλα επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη. Για την ακρίβεια, μόνο το πρόγραμμα ίδρυσης "πράσινων ΒΙΠΕ" ανέρχεται σε 440 εκ. €, τα οποία για να απορροφηθούν πρέπει να υπάρξει διαθέσιμη γη... Να πως οι εξελίξεις στον τραπεζικό τομέα γίνονται ένα ακόμα ισχυρό "εργαλείο" προώθησης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στην ύπαιθρο, στις χρήσεις γης, στον αγροτικό πληθυσμό κλπ.

Πάμε παρακάτω. Όπως κατήγγειλε το Σωματείο Εργαζομένων στο Τ.Τ. (με όση αμφισβήτηση του αρμόζει για τον ως τώρα ρόλο του, στα πλαίσια και της ΟΤΟΕ), το Τ.Τ. είχε χορηγήσει στην Τράπεζα Πειραιώς (προφανέστατα με κυβερνητική εντολή) βραχυπρόθεσμο δάνειο 350 εκ. € που έληγε τον Ιούλιο για λόγους στήριξης της ρευστότητάς της. Είναι γνωστό επίσης στους τραπεζικούς κύκλους ότι η Τράπεζα Πειραιώς άντλησε από τα αδιάθετα του πακέτου των 28 δισ. για τη στήριξη των τραπεζών, πάνω από 2 δισ. στις 30/6. Από που προκύπτει ότι μια χρεωμένη τράπεζα με πρόβλημα ρευστότητας μπορεί να επανέρχεται με πρόταση εξαγοράς των ...δανειστών της; Το πιο "ωραίο" στην υπόθεση, είναι ότι η πρόταση εξαγοράς για το 33% των μετοχών του Τ.Τ. από τον ...οφειλέτη του, είναι με premium 29% (δηλ. σε τιμή ανά μετοχή 29% υψηλότερη από την τρέχουσα τιμή κλεισίματος της μετοχής)(!) Σα να λέμε, με τα (κρατικά) λεφτά που δάνεισε το Τ.Τ., έρχεται η τράπεζα Πειραιώς να ...το εξαγοράσει!!!

Εκκωφαντική σιωπή συναίνεσης...

Η πρόταση εξαγοράς, ασφαλώς, συνέπεσε με τις έντονες προτροπές του κ. Παπακωνσταντίνου και των άλλων στελεχών της κυβέρνησης για επιτάχυνση των διαδικασιών συγχωνεύσεων στον εγχώριο τραπεζικό τομέα, ώστε αυτός να "αντέξει" στον ανταγωνισμό. Φυσικά, η κυβέρνηση έσπευσε να δηλώσει ότι "εξετάζει πολύ σοβαρά την πρόταση", τη στιγμή που από ανταγωνιστικούς τραπεζικούς κύκλους έχουν ήδη αρχίσει οι πρώτες βολές περί "μη νομιμότητάς" της στο βαθμό που δεν έχει διεξαχθεί διεθνής διαγωνισμός. Βέβαια, οι βολές αυτές αντανακλούν τις ολοένα και ογκούμενες ενδοαστικές αντιθέσεις, παρά την πραγματική νομική διάσταση, η οποία έτσι κι αλλιώς υπόκειται στα ισχύοντα στην απελευθερωμένη ευρωενωσιακή αγορά. Για την πληρότητα της εικόνας, όμως, να πω ότι Εθνική και Eurobank κατέχουν από 5% η καθεμιά στο Τ.Τ., πράγμα που ίσως κάτι να σημαίνει...

Στήριξη, έστω και με μισόλογα και "προσεκτικές" και "αμφίσημες" δηλώσεις, έσπευσε να παράσχει η ΝΔ δια στόματος Παναγιωτόπουλου και Σταϊκούρα, ενώ το ΛΑΟΣ - για άλλη μια φορά - "βασιλικότερο του βασιλέως" ζήτησε από την κυβέρνηση, όχι απλά να αποδεχθεί, αλλά και να επιταχύνει τις εξελίξεις.

Οσο για την εργοδοτική-κυβερνητική ΟΤΟΕ; Ούτε καν στήριξη των κινητοποιήσεων που εξήγγειλε το (όχι λιγότερο συμβιβασμένο, βεβαίως)  Σωματείο-μέλος της του Τ.Τ. (μια 3ωρη στάση χθες και μια προειδοποιητική 24ωρη απεργία σήμερα) δεν ανακοίνωσε. "Παρατηρεί προσεκτικά τις εξελίξεις" και "ζητά εξηγήσεις από την κυβέρνηση". Τα γνωστά, δηλαδή... Μια από τα ίδια και οι κυβερνητικοί αγροτοπατέρες, δια στόματος Τζανέτου Καραμίχα της ΠΑΣΕΓΕΣ, ο οποίος κάλεσε την κυβέρνηση να "πάρει ξεκάθαρη θέση" και "να ανακοινώσει η ίδια την πολιτική της βούληση για το αν πωλείται ή όχι η ΑΤΕ και όχι να σέρνεται για τόσο σοβαρά ζητήματα πίσω από επιχειρηματικές πρωτοβουλίες". Αγροτοσυνδικαλιστής, από τους λίγους...

Θα σταματήσω εδώ το άρθρο, γιατί το θέμα είναι "εν εξελίξει" και θα περιμένουμε το πως θα κυλήσουν οι επόμενες μέρες. Η όλη υπόθεση, βεβαίως, είναι ενδεικτική του ότι το πράγμα έχει αρχίσει να χοντραίνει...