Συνολικά θετική η πορεία πολιτικής συσπείρωσης του ΚΚΕ
Το βράδυ των εκλογών, άκουσα πολλούς "αναλυτές" (λέγε με: πληρωμένους κονδυλοφόρους) να "αναρωτιούνται" γιατί, τάχα, "το ΚΚΕ δεν ανεβάζει τα ποσοστά του, ειδικά με τέτοια κρίση". Πέραν του γελοίου και του υποκριτικού του πράγματος, εδώ υπάρχει ήδη μια πρώτη μορφή πίεσης, που συγκεκριμενοποιείται στο "αθώο" ερώτημα: "μήπως κι εσείς κάτι πρέπει να αλλάξετε; μήπως δεν τα κάνετε όλα σωστά;". Και, ναι μεν τέτοια λόγια από το στόμα του Ευαγγελάτου εκτιμώ ότι δεν εξέπληξαν, ούτε προβλημάτισαν ιδιαίτερα τον πλατύ κόσμο της πολιτικής επιρροής του κόμματος, οταν όμως "πλασαρίστηκαν" από εκπομπές όπως η - συμπαθέστατη κατά τα άλλα - "Ελληνοφρένεια" στο ΣΚΑΪ, το πράγμα αρχίζει να γίνεται πιο σοβαρό (επί τη ευκαιρία, αξίζει να αναρωτηθεί κανείς για τα κίνητρα που ωθούν ένα ΜΜΕ-οχυρό της αμερικανόφιλης πολιτικής γραμμής, να "αφήνει" μια εκπομπή όπως η συγκεκριμένη - και κλείνω εδώ την παρένθεση...). Ας δούμε, λοιπόν, λίγο πιο προσεκτικά τα δεδομένα και τη συγκεκριμένη επιχειρηματολογία.
Πρώτον, τα ποσοστά και οι ψήφοι. Μεταξύ 2004 και 2009 έγιναν πέντε εκλογικές αναμετρήσεις, τρεις βουλευτικές και δυο ευρωεκλογές. Σε αυτές, οι ψήφοι και τα ποσοστά του ΚΚΕ κυμάνθηκαν ως εξής:
Β2004 436.573 και 5,90%
Ε2004 580.396 και 9,48%
Β2007 583.750 και 8,15%
Ε2009 428.282 και 8,35%
Β2009 517.154 και 7,54%
Ε2004 580.396 και 9,48%
Β2007 583.750 και 8,15%
Ε2009 428.282 και 8,35%
Β2009 517.154 και 7,54%
Μεθοδολογικά, πρέπει να ασχολούμαστε με το ποσοστό ή τον απόλυτο αριθμό ψήφων; Είναι φανερό, ότι μέτρο της συσπείρωσης γύρω από την εκάστοτε πολιτική γραμμή είναι, κυρίως το δεύτερο. Το ποσοστό έχει κι αυτό τη σημασία του, στο μέτρο που δηλώνει τη σχετική θέση της πολιτικής αυτής επιρροής στο σύνολο του πληθυσμού. Μ’άλλα λόγια, δε σχετίζεται με την ίδια την πολιτική συσπείρωση, αλλά με τους ρυθμούς μεταβολής της. Άρα, κατά τη γνώμη μου και τα δυο στοιχεία έχουν τη δική τους, διακριτή σημασία και χρειάζεται η «αποκρυπτογράφηση» και των δυο. Προϋπόθεση, ωστόσο, για ορθές αναλύσεις είναι να συγκρίνουμε ομοειδή πράγματα, δηλαδή εκλογικές καταγραφές σε συγκρίσιμες μεταξύ τους πολιτικές συγκυρίες, αλλιώς τα αποτελέσματα θα είναι, το λιγότερο, προϊόντα υποκειμενισμού.
Τι λένε, λοιπόν, οι παραπάνω αριθμοί, αν τους δούμε συνδυασμένα και τους τοποθετήσουμε τον καθένα στη συγκυρία του; Πρώτον, οι εθνικές εκλογές του 2004 και του 2009 είναι συγκρίσιμες απολύτως από την άποψη της πολιτικής συγκυρίας. Υπάρχει κλίμα πολιτικής «αλλαγής» και στις δύο, ανερχόμενος πολιτικός πόλος της αστικής τάξης και συγχρόνως σημαντικός βαθμός πόλωσης ανάμεσα στις δυο πτέρυγες του δικομματισμού. Κατά συνέπεια, το αποτέλεσμα των δύο αυτών εκλογικών αναμετρήσεων, προσφέρεται για συγκρίσεις της πολιτικής συσπείρωσης του ΚΚΕ. Τι δείχνει η σύγκριση αυτή; Ενίσχυση της πολιτικής επιρροής κατά 80 περίπου χιλ. ψήφους απόλυτα και κατά 1.6% περίπου σχετικά. Είναι αρκετό αυτή αυτή η ανάλυση; Μήπως συγκαλύπτει κάποια εσωτερική διακύμανση στην ενδιάμεση 5ετία και δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα; Για να δούμε...
Για διαφορετικούς λόγους, καμία από τις τρεις ενδιάμεσες αναμετρήσεις δεν είναι συγκρίσιμη με τις δύο που προαναφέραμε. Στις ευρωεκλογές του 2004 δεν υπάρχει πολιτικό διακύβευμα, το ρεύμα της ΝΔ είναι στο ζενίθ του, το ΠΑΣΟΚ είναι εντελώς χρεωκοπημένο και πλατιές μάζες ψηφοφόρων του διαρρέουν, σε σημαντικό βαθμό προς τα αριστερά του. Στις συνθήκες αυτές, οι 144 χιλιάδες περισσότερες ψήφοι για το ΚΚΕ εκφράζουν τόσο έναν ευρύτερο κύκλο «χαλαρώτερης» πολιτικής επιρροής του ίδιου, όσο και μια σαφή ψήφο διαμαρτυρίας προς το υπό διάλυση ΠΑΣΟΚ. Από πολιτική άποψη, το ίδιο κλίμα επικρατεί και το 2007. Με σαφή παράσταση νίκης υπέρ της ΝΔ και μια ηγεσία του ΠΑΣΟΚ σαφώς απαξιωμένη απέναντι στην εκλογική της βάση (χαρακτηριστικά, το ΠΑΣΟΚ «κατάφερε» μετά από τρία χρόνια κυβέρνησης ΝΔ να χάσει 280 χιλιάδες ψήφους σε σχέση με το 2004 και να μην καρπωθεί ούτε δεκαδικό από τη φθορά της τελευταίας). Και σε αυτές τις εκλογές, λοιπόν, μέρος της εκλογικής βάσης του ΠΑΣΟΚ λειτουργεί «προειδοποιητικά», ενώ συγχρόνως ένα άλλο μέρος των 147 χιλ. αύξησης του ΚΚΕ αποτυπώνει έναν «χαλαρό» κύκλο πολιτικής του επιρροής. Μέχρι εδώ, είναι δύσκολο να γίνει διάκριση ποσοτική ανάμεσα σε αυτές τις δύο συνιστώσες της εκλογικής ενίσχυσης του, αλλά αυτό θα αλλάξει στις δυο αναμετρήσεις του 2009. Στις ευρωεκλογές, σε συνθήκες πλέον, από τη μια υψηλής συσπείρωσης της βάσης του ΠΑΣΟΚ, καθώς είναι φανερό ότι το πολιτικό κλίμα έχει αντιστραφεί και, από την άλλη, έντονης προπαγάνδας υπέρ της αποχής, δηλαδή σε συνθήκες όπου οι μηχανισμοί του κεφαλαίου δίνουν τη μάχη να μην εκφραστεί η λαϊκή δυσαρέσκεια με επικίνδυνους πολιτικά όρους, το ΚΚΕ δεν έχει την πολυτέλεια ούτε της «χαλαρής» ψήφου, και αποσπά το σκληρό πυρήνα της πολιτικής του επιρροής. Στις εθνικές εκλογές όπου το κλίμα «χαλαρής» ψήφου παραδοσιακά υποχωρεί και η συμμετοχή ανεβαίνει, το ΚΚΕ κατορθώνει να ανακτήσει έναν κύκλο «χαλαρής» πολιτικής επιρροής, αυξάνοντας κατά 90 χιλ. τις ψήφους του, έναντι των ευρωεκλογών.
Συμπέρασμα. Μεταξύ 2004 και 2009, το ΚΚΕ καταγράφει αύξηση της πολιτικής του επιρροής κατά περίπου 80 χιλ. ψήφους και 1.6% (όση η διαφορά των αντίστοιχων εθνικών εκλογών), ενώ η «σκληρή» πολιτική του επιρροή είναι περίπου 420 χιλ. ψήφοι, όση ήταν η «μικτή» πολιτική του επιρροή το 2004. Οι περίπου 60 χιλ. ψήφοι ανάμεσα στο αποτέλεσμα του 2007 και του 2009 (του Οκτώβρη) εκφράζει συγκυριακή ψήφο διαμαρτυρίας από τμήμα κυρίως του κόσμου του «παπανδρεϊκού» ΠΑΣΟΚ, το οποίο είναι μόνο «δυνάμει» και όχι πραγματική πολιτική επιρροή του ΚΚΕ και επομένως η μετατόπισή του προς το ΠΑΣΟΚ δεν είναι, από μια άποψη, απώλεια. Συνεπώς, κατά τη γνώμη μου το πρόσημο, πολιτικά, για το ΚΚΕ είναι θετικό σαν απόλυτο αποτέλεσμα και δε δικαιολογούνται συζητήσεις περί συρρίκνωσης, «πτώσης» κλπ. Είναι άλλο ζήτημα αν οι ρυθμοί αυτής της αυξητικής τάσης είναι ικανοποιητικοί και αν θα μπορούσαν να είναι διαφορετικοί, αν δηλαδή αυτό το «δυνάμει» θα μπορούσε να είναι και πραγματικό και, κυρίως, κάτω από ποιες προϋποθέσεις. Στο ζήτημα αυτό, που είναι επίσης μεγάλης σημασίας, θα στρέψουμε αμέσως τώρα την προσοχή μας.
Το εκλογικό αποτέλεσμα, δείκτης του βαθμού ανάπτυξης της ταξικής πάλης
Πρώτα-πρώτα, ένα σχόλιο για το μότο της περιόδου: «έχουμε κρίση, γιατί λοιπόν το ΚΚΕ δεν ενισχύεται;». Όταν η φράση αυτή δεν εκστομίζεται από άγνοια, είναι το δίχως άλλο προιόν μιας ολοφάνερης σκοπιμότητας. Καταρχάς, φανερώνει ιστορική άγνοια. Ποτέ στην πολιτική ιστορία, όχι μόνο της χώρας, αλλά γενικότερα, η οικονομική κρίση δεν υπήρξε ικανή και αναγκαία συνθήκη για την πολιτική ενίσχυση της κομμουνιστικής αριστεράς. Ας θυμηθούμε ότι η κρίση του πρώτου παγκοσμίου πολέμου οδήγησε στην επανάσταση του Οκτώβρη στη Ρωσία, αλλά η κρίση του ’29 οδήγησε στην αναρρίχηση του εθνικοσοσιαλισμού. Αλλά και θεωρητικά να το προσεγγίσει κανείς το ζήτημα, η κρίση «παράγει» τάσεις ριζοσπαστισμού, αλλά και υποταγής. Ο εργάτης π.χ. σε μια επιχείρηση που κινδυνεύει να κλείσει, θα δεχθεί ευκολότερα την απλήρωτη υπερωρία, το ελαστικό ωράριο, τις μειώσεις μισθών προ του κινδύνου της απολύσεως και θα δικαιολογήσει με περισσότερη ευκολία τέτοιες πολιτικές, προ του εκβιασμού ότι, αν δεν δοθούν και νέες ενισχύσεις στο κεφάλαιο, αυτό θα «σηκωθεί και θα φύγει» και τότε ...αντίο δουλειά...
Ο Φρειδερίκος Ένγκελς, σε μια κλασσική αποστροφή του στην «Καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους», χαρακτήρισε το εκλογικό δικαίωμα «θερμόμετρο της πολιτικής συνείδησης της εργατικής τάξης». Η πολιτική συνείδηση, όμως, δεν αναπτύσσεται με έναν ευθύγραμμο και «γραμμικό» τρόπο. Η οικονομική, ακόμα και η πολιτική κρίση, πρέπει να συνδυαστούν με την αποφασιστική ανάπτυξη της ταξικής πάλης για να μπορέσουν να δώσουν αποτελέσματα θετικά για την κομμουνιστική αριστερά. Και, για να το εντοπίσουμε στη σημερινή πραγματικότητα της χώρας, «ανάπτυξη της ταξικής πάλης» σημαίνει, συγχρόνως: (α) ραγδαία ανάπτυξη του μαζικού κινήματος, ιδιαίτερα των εργατικών αγώνων και διεκδικήσεων, (β) εμβάθυνση του πολιτικού περιεχομένου των κινητοποιήσεων αυτών, ώστε να στρέφονται όλο και περισσότερο κατά της πολιτικής της Ε.Ε. και (γ) ιδεολογική αντεπίθεση του εργατικού κινήματος, απέναντι στα αστικά ιδεολογήματα του «κοινωνικού εταιρισμού», του «μονόδρομου» του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, αλλά και απέναντι σε πολιτικά ιδεολογήματα όπως η ανωτερότητα της αστικής δημοκρατίας, η δήθεν χρεωκοπία του σοσιαλισμού μετά τις ανατροπές του ’89-’91 κλπ. Αν δεν συνεκτιμήσουμε το βαθμό εμφάνισης των παραπάνω παραγόντων με την ύπαρξη της κρίσης, σίγουρα θα καταλήγουμε σε εσφαλμένα συμπεράσματα – όταν δεν είναι, φυσικά, εξαρχής αυτός ο σκοπός μας...
Ποια είναι η αλήθεια; Πρώτον, το επίπεδο ανάπτυξης του μαζικού κινήματος είναι πολύ κάτω από το σημείο εκείνο που να μπορεί να βάζει φραγμό και να ανατρέπει πολιτικές. Δεύτερον, ο προσανατολισμός των αγώνων που έγιναν και γίνονται είναι επιφανειακός, περιορισμένος ως επί το πλείστον στα «επί μέρους» (στον νόμο τάδε, στον υπουργό δείνα, στην κυβέρνηση «χ») και όχι στο σύνολο της πολιτικής γραμμής της αστικής τάξης. Τέλος, τρίτον, στο ιδεολογικό επίπεδο η υστέρηση είναι – αν και ίσως όχι στο βαθμό που ήταν την πενταετία 1991-1996 – οφθαλμοφανής έναντι των αντιλήψεων του κεφαλαίου. Συνεπώς, τα περιθώρια πολιτικής ενίσχυσης του ΚΚΕ, όσο τα δεδομένα παραμένουν τέτοια, είναι ασφαλώς περιορισμένα και τα όποια κέρδη (όπως των εκλογών του 2007 και των ευρωεκλογών του 2004) θα είναι ασταθή και προσωρινά.
Με βάση όλα τα παραπάνω, μπορούμε να σχολιάσουμε και την καραμέλλα των αστών τηλε- (κι όχι μόνο) σχολιαστών, για την ανάγκη «ανανέωσης του ΚΚΕ σε πρόσωπα και γραμμή». Δυστυχώς ή ευτυχώς, η ταξική πάλη δεν αναπτύσσεται με «κουμπάκια» τα οποία είναι στα χέρια της ηγεσίας του ΚΚΕ. Το ΚΚΕ δε δρα μόνο του στην κοινωνία και στο εργατικό κίνημα. Όσοι λοιπόν θέτουν ζήτημα γραμμής στο ΚΚΕ, ας απαντήσουν – αφού προβληματιστούν αν είναι καλοπροαίρετοι – στα εξής:
• το ΚΚΕ μέσω του ΠΑΜΕ δίνει καθημερινά μάχες στους χώρους δουλειάς. Κυριολεκτικά, δεν υπάρχει έστω και μια αγωνιστική έξαρση και πολύ περισσότερο νίκη του εργατικού κινήματος, μικρή ή πιο σημαντική, εδώ και πάνω από μια δεκαετία, που να μην έχει συνδεθεί με τον αγώνα των κομμουνιστών. Σημειώνω ενδεικτικά, το αγροτικό κίνημα της Θεσσαλίας επί Σημίτη, τον αγώνα των ναυτεργατών, την απεργία των ξενοδοχοϋπαλλήλων εν μέσω Ολυμπιάδας που «έσπασε» το κλίμα «εργασιακής ειρήνης» που είχαν επιβάλλει από κοινού εργοδοσία και ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, την ανάκληση των απολύσεων στην «WIND», στον «ΠΑΠΟΥΤΣΑΝΗ», τον αγώνα στα «JUMBO», τη σύμβαση των εργατών μετάλλου στη Ζώνη του Περάματος που κατήργησε στην πράξη τον αντιασφαλιστικό νόμο της ΝΔ κλπ. Η εργατική αριστοκρατία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ (με ηγεσία ΠΑΣΚΕ και αβάντα από το ΣΥΡΙΖΑ) που ήταν όλο αυτό το διάστημα; Φυσικά, στα τραπέζια «αβροφροσύνης» με το ΣΕΒ, στις υπογραφές της «εθελούσιας εξόδου» στον ΟΤΕ, στις συμβάσεις των 0.77 € την ημέρα αύξηση, στη συναίνεση με την αύξηση των ορίων απολύσεων, στη συμφωνία των 11 σημείων με την εργοδοσία για την έξοδο από την κρίση. Ποιος έχει, λοιπόν, ευθύνη, για την κατάσταση του εργατικού κινήματος; Το ΚΚΕ ή η εργατική αριστοκρατία των αστικών και ρεφορμιστικών δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα;
• Το ΚΚΕ έδωσε λυσαλέα μάχη για τον πολιτικό προσανατολισμό των αγώνων. Επέμενε να διαχωρίζεται από πλαίσια κινητοποιήσεων (κι όχι από τις κινητοποιήσεις καθαυτές) που καθ’υπόδειξη της Χαριλάου Τρικούπη, «εβλεπαν» μόνο τη ΝΔ, αθωώνοντας τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και την πολιτική της ΕΕ. Τότε, βέβαια, όλοι όσοι σήμερα «προβληματίζονται» για τη γραμμή του ΚΚΕ, το λοιδορούσαν ως «διασπαστικό», «αριστερό ψάλτη της ΝΔ» κλπ. Ιδιαίτερα «πρωταθλητικό» ρόλο έπαιξε στο έργο αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ και η εξωκοινοβουλευτική «αριστερά» τύπου ΑΝΤΑΡΣΥΑ κλπ. Στο φοιτητικό κίνημα για το άρθρο 16, ωρυόταν για την παραίτηση της Γιαννάκου, αλλά για την οδηγία 36/2005 τσιμουδιά. Στις καταλήψεις του ΕΜΠ της περιόδου εκείνης, απαγορεύτηκε – με ευθύνη των δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ – να χαιρετίσουν συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, αλλά προσκληθηκαν ...συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ(!) και του ΣΥΝ. Όταν το ΚΚΕ έδινε μάχη στα «δεκεμβριανά» για να απομονωθούν πολιτικά οι προβοκάτορες με τις κουκούλες, που έπαιξαν το ρόλο τους στην διαμόρφωση του κλίματος, οι συγκεκριμένες δυνάμεις λυσσομανούσαν κατά του ΚΚΕ, εμφανίζοντάς το περίπου ως... συγγενή του Καρατζαφέρη. Στο σημείο αυτό θα θυμίσω ότι στις εκλογές της 4ης Οκτώβρη, κυριολεκτικά όλοι πλην ΚΚΕ «δούλεψαν» για το ΠΑΣΟΚ (να μην επαναλαμβάνω όσα έγραψα στο post της 6ης Οκτώβρη)!!! Ποιος λοιπόν έχει ευθύνη για τον χαμηλό βαθμό πολιτικοποίησης του κινήματος; Το ΚΚΕ που έκανε ό,τι μπορούσε γι αυτόν, ή αυτοί που τότε το λοιδορούσαν και σήμερα καμώνονται τους «προβληματισμένους»;
• Στο επίπεδο των ιδεών, το ΚΚΕ ήταν το ΜΟΝΟ κόμμα που έδωσε τη μάχη της υπεράσπισης του σοσιαλισμού ως υπαρκτής εναλλακτικής οδού, ως της ελπιδοφόρας προοπτικής για τους αγώνες των εργαζόμενων. Συνάντησε «θύελλα» από αντιδράσεις, για «γραφικότητες», για «νεκρανάσταση του σταλινισμού» (είναι τόσο γελοίο, αλλά ακόμα και οι μαοϊκές γκρούπες τύπου ΚΟΕ, ΜΛ-ΚΚΕ, ΚΚΕμ-λ προτίμησαν να επιτεθούν κι αυτές στο ΚΚΕ, η πρώτη μάλιστα συμμετέχοντας στο ΣΥΡΙΖΑ, παρά να υπερασπιστούν αυτά που στο κάτω-κάτω οι ίδιες έλεγαν, υποτίθεται, από το 1960!!!) κλπ. Δε θέλω εδώ να ανοίξω το ζήτημα των θέσεων για το σοσιαλισμό, θα σχολιάσω όμως τα εξής: όταν στο ευρωκοινοβούλιο συζητήθηκε το κατάπτυστο σχέδιο ξαναγραψίματος της ιστορίας, με την εξομοίωση φασισμού και κομμουνισμού, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ έκανε αποχή(!). Στο ερώτημα, αν υπήρξε σοσιαλισμός (με τα λάθη του και τα τρωτά του, ασφαλώς και γι αυτό και ανατράπηκε), το ΚΚΕ υποστήριξε με πάθος το ΝΑΙ, σε μια προσπάθεια να δώσει προοπτική, να συναντήσει τα ελπιδοφόρα μηνύματα από τους λαϊκούς αγώνες στη Λατινική Αμερική, ενώ οι δυνάμεις (καλά, δε συζητώ του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αυτές έχουν ταξικό συμφέρον να είναι απέναντι) του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ απαντούσαν μετά βδελυγμίας ότι σοσιαλισμός δεν υπήρξε ποτέ, ενισχύοντας έτσι ιδεολογικά την πίεση των μηχανισμών προπαγάνδας του συστήματος ότι ο αστικός δρόμος στην οικονομία και στο πολιτικό σύστημα είναι «μονόδρομος». Ποιος λοιπόν ευθύνεται για την συνεχιζόμενη ιδεολογική ηγεμονία της αστικής τάξης; Το ΚΚΕ που έδωσε και δίνει τη μάχη ενάντιά της (ασφαλώς με τις αδυναμίες του και τις ανεπάρκειές του, δε γίνεται λόγος γι αυτό), ή αυτοί που με διάφορες προφάσεις και προπετάσματα καπνού έσπευδαν να ρίξουν νερό στο μύλο των αστικών αντιλήψεων;
Συμπέρασμα. Με βάση τα δοσμένα πλαίσια που προσδιορίζουν το βαθμό ανάπτυξης της ταξικής πάλης, η εκλογική καταγραφή του ΚΚΕ δε θα μπορούσε να είναι διακριτά καλύτερη (φυσικά, δεν αναφέρομαι στο αν θα μπορούσε να είναι 0,5% περισσότερο γιατί δεν είναι αυτό που κάνει τη διαφορά πολιτικά) και δε μπορεί να διεξάγεται η συζήτηση πάνω σε αυτή τη βάση. Όλη η κουβέντα γύρω από την εκτίμηση της δράσης του ΚΚΕ πρέπει να γίνει από τη σκοπιά της συμβολής του στην ανατροπή του σκηνικού που κρατά χαμηλά το επίπεδο της ταξικής πάλης. Πιστεύω από την ανάλυση που προηγήθηκε να φάνηκε καθαρά ότι ήδη, με τη μέχρι σήμερα γραμμή του, κινείται σε αυτή την κατεύθυνση. Σε αυτή πρέπει να επιμείνει, βελτιώνοντας την ποιότητα και την ποσότητα της παρέμβασής του. Κάθε συζήτηση, στη φάση αυτή, για «αλλαγή γραμμής», «αλλαγή ηγεσίας» κλπ. είναι, πιστεύω, εκ του πονηρού και εκπορεύεται από τα ίδια κέντρα που έφεραν τον George Papandreou στο 44.5% και την αμερικνοκρατία και πάλι στους σβέρκους μας...
Το ΚΚΕ είναι σήμερα, το ξαναλέω και επιμένω, η μόνη συγκροτημένη πολιτική δύναμη που οι κυρίαρχοι της νέας τάξης δεν έχουν βάλει στο χέρι. Στις πλάτες του πέφτει ένα τεράστιο, ένα ιστορικό χρέος: να σαλπίσει, για μια ακόμη φορά, όπως το ’40 με το γράμμα του Ζαχαριάδη, όπως με το ΕΑΜ και την αντίσταση, το προσκλητήριο για τη λαϊκή αντεπίθεση. Η ηγεσία του ΚΚΕ δεν έχει, ας μου επιτραπεί να πω, το δικαίωμα να κάνει πίσω. Πρέπει να αντέξει και μπορεί να αντέξει. Κάθε σκεπτόμενος έλληνας, κάθε δημοκράτης πολίτης, κάθε συνειδητός εργάτης πρέπει να σταθεί σήμερα στο πλευρό της. Αύριο, σε καλύτερες μέρες και συσχετισμούς, έχουμε όλο τον καιρό να συζητήσουμε για πολλά, για το χθες, για το αύριο. Σήμερα, είναι ώρα μάχης. Και το ΚΚΕ πρέπει να τη δώσει και να την κερδίσει, μαζί με το λαό, για να υπάρχει αυτό το αύριο...
Ενδιαφέροντα στοιχεία. Πολλά απ’ αυτά δεν τα ήξερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ στάση του «Σύριζα» (τελευταίο ψευδώνυμο του χώρου που εξακολουθεί να εμφανίζεται ως Ανανεωτική Αριστερά) σε ΕΕ και ΟΑΣΕ είναι το χειρότερο όλων…
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνδιαφέρον άρθρο που διαβάζεται εύκολα παρά την έκτασή του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩστόσο, όταν λες ότι δεν φταίει η γραμμή του ΚΚΕ αλλά η κακή κατάσταση του μαζικού κινήματος, για την οποία φταίνε οι άλλες πολιτικές δυνάμεις, μήπως μεταθέτεις το πρόβλημα; Θέλω να πω, οι άλλες δυνάμεις τη δουλειά τους κάνουνε' πώς αποδεικνύεις ότι αν η γραμμή του ΚΚΕ ήταν διαφορετική δεν θα είχε αναπτυχθεί περισσότερο το μαζικό κίνημα έτσι που οι μηχανορραφίες της εργατικής αριστοκρατίας να μην καρποφορούν; Πρόσεξε, δεν λέω ότι μια άλλη γραμμή του ΚΚΕ θα είχε βελτιώσει ριζικά την κατάσταση, λέω ότι δεν αποδείχνεις το αντίθετο.
Δεύτερο, στο επίπεδο των ιδεών, το ΚΚΕ τα τελευταία χρόνια έκανε μια θεαματική στροφή υπέρ της πάση θυσία υπεράσπισης της σταλινικής περιόδου, φτύνοντας όλη την ιστορία του από το 1956 και μετά -και ιδίως από το 1974 και μετά. Όσο κι αν πολύς κόσμος, το αναγνωρίζω, δεν νοιάζεται για τον Στάλιν, υπάρχουν κι άλλοι που δεν αισθάνονται άνετα με αυτόν που αφάνισε το άνθος του μπολσεβίκικου κόμματος. Έπειτα, η υπεράσπιση του Στάλιν, όσο κι αν απλοποιεί τα πράγματα στην ιστορική αφήγηση, εκθέτει το ΚΚΕ και το κάνει αποκρουστικό σε ένα τμήμα κόσμου.
Τρίτο, όσο το ΚΚΕ έδινε μάχη στα δεκεμβριανά, αποξένωσε μερικούς (λίγους, το αναγνωρίζω) που δεν αισθάνθηκαν άνετα με τις φιλοαστυνομικές κορώνες και αποκαρδιώθηκαν βλέποντας την Αλέκα, έξω απο το γραφείο του Πρωθυπουργού, να καρφώνει τον Σύριζα.
Δεν είναι αναγκαίο να είναι κανείς κομμουνιστής για να δει, Κάποιε, ότι η διαπίστωσή σου πως το κκε είναι το μόνο κόμμα που δεν ελέγχεται, άμεσα ή έμμεσα, είναι -δυστυχώς- σωστή. Οι με κάθε μέσο και από παντού επιθέσεις που δέχεται, από τους «μπουμπούκους» μέχρι τον βρυκολακιασμένο πια «Αρτέμη Μάτσα» απλά έρχονται να το επιβεβαιώσουν. Ταυτόχρονα όμως οι κάθε λογής ιοί ενισχύουν το ανοσοποιητικό του σύστημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήFlann
Κύριε Σαραντάκο, στα σχόλιά σας έχω να παρατηρήσω τα εξής:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠείρα από το τι θα μπορούσε να συμβεί με μιαν άλλη γραμμή του ΚΚΕ στο εργατικό κίνημα και υπάρχει και είναι, δυστυχώς για εσάς, πολύ μα πολύ αρνητική. Το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του '80 και μέχρι σχεδόν τα μέσα της δεκαετίας του '90, το ΚΚΕ στο εργατικό κίνημα προσανατόλιζε τις δυνάμεις του στη λογική της "ενότητας στο πρόβλημα". Έτσι "συγκυβέρνησε" - τρόπος του λέγειν - στη ΓΣΕΕ και συνυπέγραψε επί Κωστόπουλου και Θεωνά τη διετή συμφωνία εργασιακής ειρήνης με το ΣΕΒ. Δεν είδα η γραμμή αυτή να οδηγεί σε κάποιου είδους ανάταση το εργατικό κίνημα, αν εσείς είδατε να μας το πείτε... Οι μόνες εξάρσεις που υπήρξαν (τύπου ΕΑΣ), αν και πολύτιμες ως εμπειρία όπως και κάθε εργατικός αγώνας, από πολιτικής απόψεως ήταν ρηχές και εντελώς ενσωματώσιμες. Θυμάμαι ακόμα με μιαν ορισμένη πικρία τους απεργούς της ΕΑΣ να δονούν ηρωικά τους δρόμους της Αθήνας, φωνάζοντας όμως "κάτω η νέα δημοκρατία" και όχι "κάτω η δεξιά πολιτική". Το αποτέλεσμα, το είδαμε λίγους μήνες μετά. Αν αυτού του είδους τα συνθήματα συγκροτούν για εσάς την πολιτικοποίηση του εργατικού κινήματος που έχουμε ανάγκη, μάλλον μιλάμε διαφορετική γλώσσα. Εγώ πάντως, μιλάω ελληνικά. Ο George και το κόμμα του μιλάνε ελληνοαμερικάνικα και η διαφορά, πιστέψτε με, είναι χαώδης...
Δεύτερον, στο θέμα του σοσιαλισμού δεν ήταν στις προθέσεις μου - και δεν είναι - να ανοίξουμε σε αυτό εδώ το post τη συζήτηση για το θέμα αυτό σε βάθος. Παρατηρώ όμως ότι, είτε δεν καταλαβαίνετε, είτε δε θέλετε να καταλάβετε τι είπα. Ανεξάρτητα τι πιστεύετε εσείς, εγώ, ο α' ή ο β' για τον Στάλιν (και για να μην υπεκφύγω σας λέω ότι έχω θετική γνώμη για την ιστορική αυτή προσωπικότητα και το έργο του), αυτό που είπα είναι ότι το ΚΚΕ υποστήριξε ότι ο σοσιαλισμός υπήρξε με τα τρωτά και τα λάθη του (που οδήγησαν και στην ανατροπή του άλλωστε) και ότι τα λάθη αυτά δεν είναι αναπόφευκτα και σε μια επόμενη προσπάθεια μπορούν να αντιμετωπιστούν. Προσδιόρισε δε τα λάθη αυτά κυρίως στον τομέα της οικονομικής βάσης και στην οπισθοχώρηση σε μορφές "μικτής" οικονομίας, με την εισαγωγή στην ΕΣΣΔ στοιχείων καπιταλιστικής αγοράς, ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του '50. Μπορείτε να συμφωνείτε ή να διαφωνείτε με αυτές τις τοποθετήσεις, όμως: (α) δεν είναι διόλου "προσωπολατρικές" όπως τις αποκαλείτε, αλλά βαθιά πολιτικές και (β) είναι σε ευθεία αντιπαράθεση με την αστική ιδεολογική θέση ότι ο σοσιαλισμός είναι μια ουτοπία, ότι αυτά που λέει το ΚΚΕ σήμερα για κεντρικό σχεδιασμό, εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, λαϊκή οικονομία και εξουσία είναι ανέφικτα και εξωπραγματικά και ότι οι μόνες πολιτικές επιλογές που είναι ρεαλιστικές είναι εκείνες που θεωρούν ως δεδομένο τον καπιταλιστικό δρόμο κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης. "Προσωπολατρία", κύριε Σαραντάκο, είναι και η δαιμονοποίηση μιας πολιτικής ηγεσίας κι όχι μόνο η άκριτη υπεράσπισή της, πολύ περισσότερο που η τοποθέτηση του ΚΚΕ απέναντι στην πολιτική των μπολσεβίκων επί ηγεσίας Στάλιν δεν είναι άκριτα θετική (π.χ. στο θέμα της Κομμουνιστικής Διεθνούς, της πολιτικής μισθών κλπ. - ανεξάρτητα του αν οι κριτικές επισημάνσεις του ΚΚΕ είναι περισσότερο ή λιγότερο σωστές). (συνεχίζεται)
Και βεβαίως, παρατηρώ ότι δε σχολιάσατε καθόλου το κύριο: ότι απέναντι στην αστική τάξη από τη μια και στο ΚΚΕ από την άλλη που επέμενε και επιμένει να διακηρύσσει ότι ο σοσιαλισμός υπήρξε και θα υπάρξει και πάλι, καλύτερος από ότι στην πρώτη του εμφάνιση στο ιστορικό προσκήνιο, ο χώρος του ΣΥΡΙΖΑ και του ΑΝΤΑΡΣΥΑ επέλεξε... την επίθεση στο ΚΚΕ(!) και το μηδενισμό περί "υπαρκτού ολοκληρωτισμού". Με συγχωρείτε, αλλά αν προκειμένου να μην "εκτίθεται" το ΚΚΕ στα μάτια των αστών γκαιμπελίσκων κονδυλοφόρων, προτείνετε να απαρνηθεί ό,τι έχτισε με το αίμα του ο σοβιετικός λαός (και η παγκόσμια εργατική τάξη στο πλευρό του) στην εποποιία της διαδρομής του, αν λέτε ότι μεταξύ των κουλάκων και των σαμποτέρ, των ουκρανικών, λιθουανικών και λεττονικών λεγεώνων των ΕΣ-ΕΣ από τη μια και των σταχανοβιτών και των μαχητών του Στάλιγκραντ από την άλλη το δίκιο είναι στη μέση (αν δεν είναι με τους πρώτους), τι άλλο κάνετε από το να χύνετε - στην καλύτερη περίπτωση για σας - νερό στο μύλο της αστικής προπαγάνδας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλος, σε ό,τι αφορά τα "δεκεμβριανά", είναι δικαίωμά σας να έχετε την άποψή σας, αναφορικά με το αν ήταν ή "λαϊκή εξέγερση" ή ένα, εν μέρει αυθόρμητο και εν μέρει καθοδηγημένο από μηχανισμούς και υπηρεσίες, ξέσπασμα ενός τμήματος της μαθητικής νεολαίας με ρηχό και λαθεμένο πολιτικό προσανατολισμό, όπως υποστήριξε το ΚΚΕ. Δεν είναι όμως διόλου δικαίωμά σας να διαστρεβλώνετε τις θέσεις του σαν κοινός συκοφάντης. Ποιές "φιλοαστυνομικές κορώνες" εννοείτε κύριε Σαραντάκο; Είδατε πουθενά κάποια ανακοίνωση του ΚΚΕ, κάποια προκήρυξη, κάποια τοποθέτηση κομματικού στελέχους που να παίρνει το μέρος των μηχανισμών καταστολής; Γιατί εγώ και όλος ο λαός μαζί μου, είδαμε το ΚΚΕ να προειδοποιεί ότι ο συγχρωτισμός του κινήματος με πρακτόρικες λογικές τύπου κουκούλας είναι το άλλοθι για ακόμα μεγαλύτερη ένταση της κρατικής καταστολής. Αυτό που εσείς λέτε "κάρφωμα" του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η πιο θαρραλέα πολιτική πράξη της ηγεσίας του ΚΚΕ, για την οποία της αξίζουν πολλά συγχαρητήρια: ήταν η επιλογή με την οποία απέδειξε ότι δεν ελέγχεται από τα σχέδια του αμερικάνικου παράγοντα και ότι δε θα συναινέσει στην επιχείρηση αθώωσης του ΠΑΣΟΚικού παρελθόντος, ενόψει της "νέας αλλαγής" του George, την οποία βλέπουμε τώρα... η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έστειλε σούμπιτες στη στρούγκα του ΠΑΣΟΚ όσες λαϊκές μάζες έκαναν δειλά την επιλογή να το αποδοκιμάσουν. Γι αυτό είναι και θα είναι υπόλογη στον ελληνικό λαό και στην ιστορία...
Αγαπητέ, θα είμαι σύντομος.
ΑπάντησηΔιαγραφήα) Για το αν το εργατικό κίνημα ήταν σε καλύτερη κατάσταση το 1985 ή σήμερα υπάρχουν αντικειμενικοί δείχτες (ποσοστό συνδικαλισμένων, ψαλίδα αμοιβών στελέχους-εργάτη κτλ.) Η ποιότητα των συνθημάτων είναι κάτι εντελώς υποκειμενικό.
β) Για τον Στάλιν, αναλωθήκατε στο θέμα της προσωπολατρίας, που ούτε καν το έθιξα. Εγώ είπα για αφανισμό του ανθού του μπολσεβίκικου κόμματος. Το δίκιο είναι με τους μαχητές του Σταλινγκραντ, με τις εργατικές μαζες της ΕΣΣΔ και με τους εκτελεσμένους του 1937 ή του 1948.
γ) Πράγματι, το ΚΚΕ επέλεξε στα Δεκεμβριανά να αφήσει τη βρώμικη δουλειά στη συνεργαζόμενη βουλευτίνα Λιάνα Κανέλλη και στον ανώνυμο διηγηματογράφο (αν δεν πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο). Αλλά το κάρφωμα του Σύριζα από τη σ. γγ. έξω από το πρωθυπουργικό γραφείο, για το οποίο εσείς περηφανεύεστε, είναι στα μάτια μου ντροπή.
Αγαπητέ Κάποιε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή φαίνεσαι άνθρωπος με κρίση, θέλω να εκφράσω μια απορία μου που αφορά τρίτο άτομο.
Κάποτε αναρωτιόμουνα, και δεν ήμουν ο μόνος, τί δουλειά έχει ο Λαφαζάνης στον Συνασπισμό (συμφωνώ με άλλους σχολιαστές σου ότι Σύριζα δεν υπάρχει). Όχι πια.
Τώρα η απορία μου (ακριβώς η ίδια) αναφέρεται στον Κουβέλη. Διαφωνώ (πολιτικά) σε πολλά μαζί του. Αλλά το ήθος του δεν του επιτρέπει να στήνει προβοκάτσιες. Ευθαρσώς είπε το αυτονόητο και πασιφανές. Ότι το κόμμα στο οποίο ανήκει δεν είναι δυνατόν να συνεργαστεί με το ΚΚΕ, οι προγραμματικές διαφορές είναι πολύ μεγάλες. Δεν παριστάνει ότι κόπτεται για την «ενότητα της Αριστεράς». Πόση ηθική μοναξιά πρέπει να νιώθει…
Αν έχεις άποψη, και θέλεις, σχολιάζεις. Ξέρω ότι η απορία – τοποθέτησή μου είναι άκομψη και δεν θα ήθελα να σε φέρω σε δύσκολη θέση.
ΜΕΙΡΑΞ
Αγαπητέ Νίκο, θα προσπαθήσω κι εγώ να είμαι περιεκτικός...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή δε βρισκόμαστε στην εποχή του αναρχοσυνδικαλισμού και η εργατική τάξη έχει πλέον συγκροτηθεί σε "τάξη για τον εαυτό της" (επειδή δηλώνετε αλληλέγγυος με τον ανθό των μπολσεβίκων, αυτό μάλλον θα το ξέρετε), η κύρια πλευρά της ταξικής πάλης είναι ο πολιτικός αγώνας (κι ο Λένιν σ'αυτό ήταν ρητός και κατηγορηματικός, εκτός και αν μέσα στη φούρια σας να συλλέξετε "αντικειμενικούς δείχτες" αυτό σας διέφυγε...). Συνεπώς, η κατάσταση του εργατικού κινήματος ΒΑΣΙΚΑ καθορίζεται από τον πολιτικό του προσανατολισμό. Είναι εντελώς αντικειμενικό (και διόλου υποκειμενικό για όποιον θέλει να μιλά από τη σκοπιά των εργατικών συμφερόντων) ότι ένα εργατικό κίνημα που κινητοποιείται σε βάρος της ΝΔ για να φέρει το ΠΑΣΟΚ (κι ούτε καν και το αντίστροφο, έτσι για να τηρούνται τα προσχήματα...) δε μπορεί παρά να είναι και απομαζικοποιημένο και συμβιβασμένο και οι δικεκδικήσεις του αφυδατωμένες. Σε τελική ανάλυση, η πολιτική κατεύθυνση παράγει τα όποια οργανωτικά αποτελέσματα κι όχι το αντίστροφο, αγαπητέ - αν θέλουμε να λεγόμαστε μαρξιστές κι όχι θιασώτες κάποιας μεταφυσικής δοξασίας...
Στο θέμα του σοσιαλισμού, μάλλον δε διαβάζετε ή δε θέλετε να διαβάσετε. Σας έθεσα ένα κεντρικό δίλημα, στο οποίο επιμελώς αποφεύγετε να τοποθετηθείτε: υπήρξε σοσιαλισμός ή όχι στον 20ο αιώνας; Το ΚΚΕ (και εγώ που σας μιλώ αυτή τη στιγμή ως πρόσωπο) λέει ναι, υπήρξε. Με τα λάθη του, με τις ανεπάρκειες και με τις παραλείψεις του που οδήγησαν, άλλωστε στην προσωρινή ανατροπή του. Όμως, υπήρξε και αυτο δείχνει ότι δεν είναι μονόδρομος ο καπιταλισμός, δεν είναι μονόδρομος η υποταγή στον ιμπεριαλισμό, δεν υπάρχει "τέλος της ιστορίας". Εσείς, επιτέλους, μπορείτε να πάρετε θέση σε αυτό το θέμα; Είστε με τους αστούς που λένε ότι η λαϊκή οικονομία, ο κεντρικός σχεδιασμός, το να πάρει ο εργαζόμενος λαός τον πλούτο που ο ίδιος παράγει στα χέρια του, αντί να τον νέμονται μια χούφτα κηφήνες, όλα αυτά είναι φαντασιοπληξίες ή με το ΚΚΕ που επιμένει ότι είναι η μόνη ρεαλιστική και αναγκαία διέξοδος; Όσο, τέλος για το δακρύβρεχτο σχόλιό σας, φαντάζομαι ότι σε αυτούς συγκαταλέγετε και τα θύματα των σαμποτάζ στα τέλη του '20 ως τα μέσα του '30, τους νεκρούς κομμουνιστές εργάτες και αγρότες στην περίοδο της κολλεκτιβοποίησης που σκοτώθηκαν από τους κουλάκους, τον Κίρωφ που δολοφονήθηκε υπό ανεξιχνίαστες(;) συνθήκες, τους κομμουνιστές ηγέτες Γκότβαλντ, Ράκοσι κλπ. που πέθαναν "στα ξαφνικά", λίγους μήνες μετά το 20ο συνέδριο, τα θύματα της διαδήλωσης της Τυφλίδας το 1956, που διαμαρτύρονταν για τη συκοφάντηση του Στάλιν από το Χρουτσώφ, τους εξόριστους και τους διαγραμμένους έλληνες κομμουνιστές της Τασκένδης και άλλους ων ουκ έστιν αριθμός ηρωικούς αγωνιστές. Φαντάζομαι επίσης ότι όλα αυτά δεν έγιναν "δια της χείρας του θεού", αλλά με ανθρώπινες παρεμβάσεις. Τι λέτε, δεν έπρεπε κάποιοι να τιμωρηθούν γι αυτές; Μήπως να τους έλεγαν κι ευχαριστώ από πάνω; Και μια συμβουλή: λίγο μεγαλύτερος σεβασμός στις εκατόμβες των ανώνυμων νεκρών του κομμουνιστικού κινήματος, δε θα έβλαπτε. Οι άνθρωποι αυτοί, ούτε "πρόβατα" ήταν, ούτε "πραιτωριανοί" ενός "ολοκληρωτικού καθεστώτος". Η ταξική πάλη δε διεξάγεται με χαμόγελα και φιλοφρονήσεις, αγαπητέ και της "αξίζει" ο σεβασμός κι όχι η χλεύη και οι αφορισμοί...
Τέλος, αγαπητέ Νίκο, εκπλήσσομαι για τις επιλεκτικές σου ευαισθησίες: η καταγγελία των κουκουλοφόρων και της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ που έσπευσε να τους πάρει υπό την προστασία της, σου φάνηκε "ντροπής πράγμα", αλλά η πρακτόρικη πολιτική της ηγεσίας αυτής, που έδωσε άλλοθι στο όργιο καταστολής που επακολούθησε και σ'αυτό που έρχεται, που κατάφερε να διαλύσει τον ίδιο της το χώρο και να επανασυσπειρώσει στο ΠΑΣΟΚ όποιον τόλμησε να κάνει ένα δειλό βήμα χειραφέτησης από αυτό, δε βλέπω να σε απασχολεί. Ακριβό στα πίτουρα και φτηνό στ' αλεύρια, που λέει κι ο λαός μας, σε βρίσκω φίλε μου...
Φίλε Μείρακα, καμία ενόχληση και καμία δυσκολία δε μου προκάλεσες - το ιστολόγιο αυτό είναι ένας χώρος συζήτησης, πάντα με ήθος και επιχειρήματα, πάνω σε όλα όσα μας απασχολούν, ως σκεπτόμενους ανθρώπους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπί της ουσίας, η πτέρυγα Κουβέλη, Κύρκου κλπ. πρέπει να αντιμετωπισθεί ως μια ξεχωριστή περίπτωση: είναι ίσως η μόνη πολιτική ομάδα στο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που δεν είναι "αμερικανοκίνητη", αλλά που πιστεύει στην "κεντροαριστερά" από πραγματικά ιδεολογικές θέσεις ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, αν πρέπει κάπως να τις χαρακτηρίσω. Εκ των πραγμάτων, αυτό τους φέρνει πιο κοντά στην "εκσυγχρονιστική" πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ (τους γνωστούς "Σημιτικούς"), με τους οποίους άλλωστε είχαν υποστηρίξει ταυτόσημες θέσεις σε πολλά ζητήματα στο παρελθόν. Η αντίθεση "ανανεωτών" και πλειοψηφίας στο εσωτερικό του ΣΥΝ εκφράζει την αντίθεση αμερικάνων-γαλλογερμανών στο χώρο αυτό, όπως ακριβώς η αντιπαράθεση Σημίτη/Βενιζέλου και George στο ΠΑΣΟΚ, Καραμανλή και Ντόρας στη ΝΔ και πάει λέγοντας. Αυτά σαν μια πρώτη πολιτική προσέγγιση του θέματος και, αν θέλεις, μπορούμε να επανέλθουμε...
Αγαπητέ, θα ήμουν ακριβός στα πίτουρα κτλ. αν συμφωνούσα μαζί σου ότι η ηγεσία του Σύριζα είναι πρακτόρικη και όλα τα άλλα τα συνωμοσιολογικά που πιστεύεις ή εν πάση περιπτώσει που υποστηρίζεις. Όμως δεν, οπότε δεν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριε Σαραντάκο, εγώ μίλησα για πρακτόρικες πολιτικές επιλογές της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς, ούτε γνωρίζω, ούτε θέλω να μάθω αν και ποιος από τους ηγέτες του χώρου αυτού είναι στο μισθολόγιο της α' ή της β' υπηρεσίας. Ωστόσο, οι πολιτικές επιλογές κρίνονται και αποτιμώνται. Και οι συγκεκριμένες, είναι το λιγότερο ύποπτες, μιας και αποκλείεται αυτοί που τις πήραν να μη γνώριζαν τα αποτελέσματά τους. Όλοι τους είναι πολύ παλιές ...καραβάνες στο χώρο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκέφτομαι, Κάποιε, ότι το ΚΚΕ πρέπει να αντέξει… και για χάρη των ορκισμένων εχθρών του. Σήμερα, πολλοί δεν θα μπορούσαν να ζήσουν χωρίς το ΚΚΕ. Υπάρχουν μόνο εξαιτίας του. Τί θα έκαναν χωρίς αυτό; Πού θα κατηύθυναν το υπαρξιακό τους αδιέξοδο; Πού θα φόρτωναν τις ενοχές τους; Ποια εντροπία δια τους διέλυε;
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ανώνυμος είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκέφτομαι, Κάποιε, ότι το ΚΚΕ πρέπει να αντέξει… και για χάρη των ορκισμένων εχθρών του."
Εύστοχο, ανώνυμε... Μολονότι, ειλικρινά, δε με πολυνοιάζει αν θα επιβιώσουν ή όχι... Μη σου πω ότι δε με πείραζε καθόλου να δω τη συντριβή τους...
Εδώ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.russiatoday.com/Politics/2009-10-09/natos-attack-serbia-ultimate/forum
έχει ανοίξει μια συγκλονιστική συζήτηση για τα νατοϊκά εγκλήματα στη Σερβία.
Την ίδια ακριβώς στιγμή που οι απολογητές των ιών μιλάνε για λογαριασμό της …..Αριστεράς.
Πρόκειται για . . . Εντροπία!
Την Καλησπέρα μου !
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω νου μου επιτρέψεις, σύντροφε, να ... ξεπεράσω κάποιους διαλόγους που έχουν αναπτυχθεί μέχρις στιγμής, άλλωστε έδωσες τις δέουσες απαντήσεις - συμφωνώ απολύτως μ΄αυτές - και να κάνω μια αναφορά, στην πρώτη πρώτη φράση του άρθρου σου :
" ... περίμενα ... μεγαλύτερη 'πίεση' προς το Κόμμα ... "
Ακριβώς την επαύριο του άρθρου σου, λες και σε διάβασαν, κάποιος "κύριος" Φ. Παπούλιας στην κατ΄όνομα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ της 11.10, γράφει σε ένα κατάπτυστο και χυδαίο άρθρο, μεταξύ άλλων (θα συμβούλευα τον κ. Σαραντάκο, που στο κάτω κάτω είναι ένας σκεπτόμενος άνθρωπος, να το διαβάσει για να δει πως αντιμετωπίζεται από τη συγκεκριμένη εφημερίδα το ΚΚΕ και πως ο ΣΥΡΙΖΑ):
"Πρώτη φορά η ηγετική ομάδα του κόμματος βρίσκεται αντιμέτωπη με κλίμα αμφισβήτησης, το οποίο δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί με τους "παραδοσιακούς" τρόπους"
(σ.σχ.: !!! & χα χα χα )
Φαίνεται λοιπόν καθαρά ότι τώρα ... αρχίζουν τα όργανα !
Είναι επίσης φανερό ότι μπορεί σε κάποιους και από μας να μην ικανοποίησε το ποσοστό που πήρε το Κόμμα στις πρόσφατες εκλογές, η άρχουσα τάξη όμως ήδη πήρε το μήνυμα !
Και ξαπόστειλε τους ... πρόθυμους !
Και τους ... γνωστούς αγνώστους !
Είναι πάνω από σίγουρο ότι τις επόμενες μέρες θα δούμε την προβοκάτσια, την συκοφαντία, τον χυδαίο αντικομμουνισμό να φτάνει στο ... ζενίθ !
Το ποσοστό που κατέγραψε το ΚΚΕ, ο αριθμός των εργατών που το τίμησαν με την ψήφο τους, δείχνει ότι το ΚΚΕ είναι σήμερα το πιο ΚΑΘΑΡΟ το πιο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΙΤΚΌ, το πιο ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΟ - ΛΕΝΙΝΙΣΤΙΚΟ Κόμμα στη Δύση (τουλάχιστον) !
Και όταν το Κόμμα στην πρώτη του ανακοίνωση, διαπιστώνει ότι υπήρξε ΚΑΙ αναντιστοιχία του αποτελέσματος με την επιρροή και την αποδοχή του στον λαό, στα εργατικά στρώματα, η ντόπια και ξένη πλουτοκρατία ΞΕΡΕΙ πολύ καλά, πως αυτό είναι ΑΛΗΘΕΙΑ !
Και τρέμει !
Και ... παίρνει τα μέτρα της !
Προφανώς, η εξαφάνιση του ΚΚΕ από τα κανάλια "μας", θα γίνει ... καθεστώς !
Και μόνο η λύσσα με την οποία αντιμετωπίζεται το ΚΚΕ, είναι ένας σοβαρός δείχτης του αναμβισβήτητου γεγονότος ότι το Κόμμα πήγε πάρα πολύ καλά στις πρόσφατες εκλογές.
Η κάθε μέρα δικαίωση της έκφρασης "πολλά κόμματα, δύο όμως οι πολιτικές", ήδη ανησυχεί πολλούς !
Φαίνεται αυτό και στο δικό σου μπλογκ και σε άλλα που διάφοροι σχολιαστές, αντί να αντιμετωπίζουν το ΚΚΕ με αντιπαράθεση πάνω στις επιλογές του στην καθημερινή πάλη, ασχολούνται με τον ... Στάλιν !!!
Δυο λόγια και για τον περσυνό Δεκέμβρη.
Όποιος δεν βλέπει την πραγματικότητα, που είναι ότι, με αφορμή ενός πραγματικού γεγονότος που ήταν η αποτρόπαια δολοφονική επίθεση αστυνομικού στον νεαρό Αλέξη, έγινε της κακομοίρας στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και αλλού, από ανθρώπους που λες και ήταν έτοιμοι από καιρό που η δράση τους έφτασε (τουλάχιστον κάποιων απ΄αυτούς) στην ανοιχτή προβοκάτσια, ξέρεις φανήκαν σε διάφορες περιοχές να πωλούνται κλεμμένα αντικείμενα από καταστροφείς βιτρινών ή συνεργατών τους - ήταν άραγε αυτοί ... οργανωτές της κατά ΣΥΡΙΖΑ εξέγερσης ;;;
Ήταν οι κουκουλοφόροι παιδιά ή φοιτητές ή φίλοι του αδικοχαμένου Αλέξη ;
Ή ήταν κάποιοι που αμαύρωσαν τον θάνατό του ;
Και όταν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ - όπως ο Κουράκης στην Ε3 - λέγανε στα κανάλια ότι οι κουκουλοφόροι κι αυτοί που σπάζαν βιτρίνες ήταν αυτοί που κάναν ... εξέγερση, σας πειράζει φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ που καταγγέλουμε αυτή την πραχτική ;
Ας μας πει ο κ. Σαραντάκος, τι έγινε τελικά η ... εξέγερση ;
Του φταίει το ... ΚΚΕ, που δεν ... πέτυχε ;
Ε, λοιπόν, εμείς, το ΚΚΕ, οι Κομμουνιστές και οι Αγωνιστές (ξέρετε, του τζάμπο και του κεράνης και όχι των ... σαλονιών) θα στηλιτεύουμε ΠΑΝΤΑ την προβοκάτσια, αλλά και θα προσπαθούμε επίσης ΠΑΝΤΑ να καθοδηγούμε ταξικά, τις ανοργάνωτες, τις αταξικές, τις απολίτικες μάχες και δράσεις.
Αυτό έκανε τον περσυνό Δεκέμβρη το ΚΚΕ, η ΚΝΕ, και οι μαθητικές οργανώσεις μας.
Και αυτό θα κάνουμε ΠΑΝΤΑ, δεν μας χρειάζεται η σύμφωνη γνώμη ανθρώπων που ταχθήκαν στην απέναντι όχθη !
Σύντροφε,
να με συγχωρείς για το ... μακρυνάρι !
Φάρε, επειδή ρωτάς, το διέκρινες καλά: η στάση του ΚΚΕ τον Δεκέμβρη ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι (ύστερα από την ανάσταση του Στάλιν) και που με έκανε, εμένα, να ταχθώ στην απέναντι όχθη, όπως λες :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι με κάνει τώρα, εμένα, να θέλω οπωσδήποτε να συνεισφέρω την «Ωδή σύντομη στον Γ. Καραϊσκάκη» του Θανάση Φωτιάδη, δεν το γνωρίζω. Εκείνο το «ξέρω…/ από εγγλέζους» ;;;Ίσως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν πρασινίζει ο γαύρος στον Ασπροπόταμο,
τις νύχτες του Μάη με τις φωνές των αστεριών,
ξαναπαίρνεις, κάθε χρόνο, τα παλληκάρια σου
κι ανεβαίνεις άρρωστος και πετροβολημένος
προς το μεγαλείο των Αγράφων.
Και τότε συγχωρείς όλους εμάς
και μας καταλαβαίνεις,
που ένας εδώ, ένας εκεί,
πολεμάμε με χίλιους δαιμόνους
και μόλις προφταίνουμε, τελευταία στιγμή,
κι ακολουθούμε τη μεγάλη σου πορεία
πίσω από το ξυλοκρέββατο,
ενώ έρχονται κοντά σου,
πίσω από το λεκιασμένο σκούφο σου,
χωρίς φωνή, με μαύρα μάτια,
σύντροφοι του αγώνα, ο Λόρκας, ο Λουμούμπα, ο Μπολιβάρ,
ο Μαγιακόφσκης, ο Διέγο Ριβέρα και άλλοι πολλοί,
που κρύβονται από την αστυνομία του Μαυροκορδάτου.
Σε παρακαλώ, καπετάνιε Στρατηγέ μου,
άφησέ με να γινώ σωματοφύλακάς σου,
να σε φρουρήσω σ’ όλη σου τη σύντομη ζωή·
ξέρω από παγίδες, ξέρω από παράσημα,
από εγγλέζους, από μυστικές συσκέψεις,
ξέρω από θάνατο, από υποψίες, μάθαμε.
Ξέρω τί αξίζει ένας λαϊκός στρατηγός,
τί αξίζεις.
για το αποτέλεσμα
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι δυνάμεις της αριστεράς παρουσίασαν ελαφρά κάμψη...τόσο το ΚΚΕ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ...
επειδή δεν είναι ο χώρος να πω για το ΣΥΡΙΖΑ θα σταθώ στο αποτέλεσμα του ΚΚΕ....
Είναι κακό να βλέπεις πότε τους απόλυτους αριθμούς και πότε τα ποσοστά.Για παράδειγμα σις ευρωεκλογές έχασε σε απόλυτους ψήφους, αλλά τότε η ηγεσία του ΚΚΕ ήταν ευχαριστημένη ...με το ποσοστό!...τώρα εξετάζουμε τους απόλυτους αριθμούς.
Επίσης είναι κακό να σου φταίνε οι άλλοι και ιδιαιτέρως τα άλλα κόμματα της αριστεράς....Ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρείς ότι φταίει όπως λες για τη διόγκωση του ποσοστού του ΠΑΣΟΚ ....τι άλλο θ΄ακούσουμε...Μήπως τουλάχιστον πρέπει ν΄ακούσει η ηγεσία του ΚΚΕ τη φωνή διαμαρτυρίας στελεχών της;....και καλά ο ΣΥΡΙΖΑ το έχουμε συνηθίσει...η ΑΝΤΑΡΣΥΑ γιατί;....Αυτό το μένος κατά των άλλων τμημάτων της αριστεράς περιχαρακώνει το ΚΚΕ και ήδη είδατε τις πρώτες επιπτώσεις του.
Μιλάς ότι οι Θεωνάς-Κωστόπουλος τη 10ετία του 80 χάραξε στο συνδικαλισμό την πολιτική...αλήθεια; κι ο Χαρίλαος που ήταν; ή στο πυρ το εξώτερον κι η πολιτική του ΚΚΕ επί Χαρίλαου;
Και ποια ήταν η πολιτική η σωστή μετά;αυτή του ΠΑΜΕ που διασπά τους εργαζόμενους; κι αν νομίζετε ότι είναι σωστή ποια είναι τα οφέλη ,όχι τα μικροκομματικά, αλλά των εργαζομένων....διασπασμένες συγκεντρώσεις...διασπασμένες διαδηλώσεις....μήως χρειάζεται να ξαναδιαβάσει η ηγεσία του ΚΚΕ τον "αριστερισμό" του Λένιν για τη συμμετοχή τους στα αντιδραστικά συνδικάτα;
Για τον "υπαρκτό"
Εγώ θεωρώ λάθος του ΣΥΡΙΖΑ που έως τώρα δεν έχει κάνει μία αποτίμηση του λεγόμενου "υπαρκτού"
αλλά για ποιο σοσιαλισμό μιλάμε...αυτό το "πράγμα" δεν ήταν σοσιαλισμός...Ήδη μετά από τα πρώτα χρόνια της επανάστασης η κομματική γραφειοκρατία εγκαταστάθηκε και διογκώθηκε, ενώ έχασε και το ηθικό πλεονέκτημα η επανάσταση, όταν εξορίστηκαν, φυλακίστηκαν και εκτελέστηκαν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι στην ΕΣΣΔ, όταν έγινε η βίαιη κολλεχτιβοποίηση και η φίμωση της άλλης άποψης...
Αυτό το σοσιαλισμό ονειρεύτηκαν οι επαναστάτες...οι οποίοι δε κατάφεραν να ζήσουν ,αφού οι περισσότεροι εκτελέστηκαν ως "πράκτορες".... Τι κι αν προσέφερε καλή παιδεία ένα κράτος(είναι ένα ερώτημα κι αυτό...)...αυτό είναι αναντίστοιχο με τη φίμωση της άλλης άποψης και της υπάρξης ελεύθερων εκλογών ή διαφορετικών κομμάτων...καιμη μου πει κανείς ότι είχε επιτευχθεί η αταξική κοινωνία γι αυτό και δεν υπήρχαν κόμματα;
Το ΚΚΕ θα έπρεπε να κάνει την κριτική στα προαναφερόμενα γεγονότα (που ονομαζονται σταλινισμός) και να μη φέρει τη μαρτυρία του αμερικανού πρέσβη(!)για τη δίκη Πλεάνωφ...τελικά έχουν δίκιο ή όχι οι αμερικάνοι;...ας το πάρουν απόφαση...εγώ λέω όχι γιατί έπαιζαν αγάπες και λουλούδια με το τότε σοβιετικό κράτος;ή τους συνέφερε και πριμοδοτούσαν τον εσωτερικό σπαραγμό....
Για το Δεκέμβρη
Χρησιμοποιείς τη φωτογραφία του ξεσηκωμού του Νοέμβρη του 73...και τότε το ΚΚΕ κατήγγειλε τους εξεγερμένους σπουδαστές ως πράκτορες...αλλά επειδή υπήρχε διορατικότητα άλλαξε θέση και εντάχθηκε έστω και στο τέλος στην εξέγερση..το Δεκέμβρη του 08 τι έκανε η ηγεσία του ΚΚΕ;...της τέθηκε ένα ερώτημα: με τους νέους που εξεγείρονται ή με το σύστημα;...και εντάχθηκε στο σύστημα γιατί το θεώρησε ευκαιρία να "συντρίψει" τον πολιτικό του αντίπαλο που είναι ο ΣΥΡΙΖΑ (δυστυχώς)...ήταν ντροπιαστηκή η σκηνή έξω από το Μαξίμου η Παπαρήγα να καταγγέλει όχι τους "πράκτορες", αλλά το ΣΥΡΙΖΑ που ακους εκεί: "χαιδεύει τα αυτιά των κουκουλοφόρων...
ήταν ντροπιαστική η εικόνα των διαδηλωτών του ΚΚΕ που οδηγούνταν στην πλατεία Κουμουνδούρου και να φωνάζουν "πολιτικά" συνθήματα έξω από τα γραφεία του ΣΥΝ "ενα μπ.....λο είσαστε"
Τώρα ΜΟΛΙΣ ΑΡΧΙΣΕ να τον πληρώνει η ηγεσία του ΚΚΕ το Δεκέμβρη.θα υπάρξει ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
θα επανέλθω αν χρειαστεί!
Αγαπητέ κ. Σαραντάκο, γνωρίζεις ότι σε εκτιμώ ως άνθρωπο, αλλά πολιτικά και μόνο πολιτικά, θα μου επιτρέψεις δυο λόγια σταράτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι κατ΄αρχή που παραδέχεσαι ότι ανήκεις στην απέναντι όχθη, δηλαδή αυτή της υποστήριξης του καπιταλισμού.
Ελπίζω μόνο, να παραδεχτείς επιτέλους και να το ... διαδώσεις και στους δικούς σου, ότι είναι εντελώς προσχηματικές οι δήθεν εκκλήσεις του χώρου σου για την λεγόμενη "ενότητα της αριστεράς" !
Δεν μπορεί οι δεξιοί (η άλλη όχθη που λέγαμε) να μιλάνε για ενότητα της ... αριστεράς !!!
υ.γ. μεταξύ μας, νομίζω, ότι από πάντα ήσουν στην άλλη όχθη, απλώς δεν το ... ήξερες !!!
Σε χαιρετώ με πραγματική εκτίμηση.
Αστυάνακτα, ασφαλώς ο Σύριζα πρέπει να αποτιμήσει συνολικά τον υπαρκτό σοσιαλισμό, αλλά δεν ξέρω αν αυτό είναι εφικτό μέσα στις γραμμές του. Εγώ από τη μεριά μου λέω ότι η ανανεωτική και ριζοσπαστική αριστερά δεν πρέπει να αποποιηθεί ούτε μισό θετικό στοιχείο της εμπειρίας του υπαρκτού, ούτε μισό θετικό στοιχείο της εμπειρίας του ΚΚΕ μέχρι το 1991. Για να το πω αλλιώς, η εμπειρία, έστω, του ΣΕΚΕ ή της ΕΔΑ, ανήκει εξίσου σε όλη την αριστερά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦάρε, πιθανόν να μην πρόσεξες το χαμογελάκι πλάι στο "απέναντι όχθη, όπως λες". Σημαίνει ότι αυτό που λέγεται, λέγεται ειρωνικά.
«ξέρω από παγίδες, ξέρω από παράσημα,
ΑπάντησηΔιαγραφήαπό εγγλέζους, από μυστικές συσκέψεις,
ξέρω από θάνατο, από υποψίες, μάθαμε»….
Μονολογεί…..
Αλλά αυτοί, copypastecopypastecopypaste όλη μέρα κι όλη νύχτα, χαμπάρι δεν παίρνουν.
Κύριοι, αν μου επιτρέπετε, ορισμένα σχόλια:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταρχάς προς "αστυάνακτα". Αγαπητέ, δε χρειάζεται τέτοια κατανάλωση στοματικών υγρών, ηρεμήστε. Βλέπω ένα μένος, ολοσδιόλου αναντίστοιχο με τις κατά τα άλλα "ειλικρινείς" σας προτροπές για την "ενότητα της αριστεράς". Να σας πω την αλήθεια, έτσι οργισμένο όπως σας βλέπω, σκέφθηκα ότι μόνο για ...ενότητα δε σας βλέπω να ετοιμάζεσθε. Για σκεφθείτε το λιγάκι...
Πέρα όμως από την ελαφρά ειρωνεία υπάρχει και η ουσία. Κι επειδή, φίλε μου αστυάνακτα, εγώ δεν είμαι σαν εσένα, σκέφτομαι πολιτικά και δε "φτύνω ασυναρτησίες", θα σου πω ότι κάνεις λάθος και για το αποτέλεσμα του ΚΚΕ και για αυτό του ΣΥΡΙΖΑ. Για τους ίδιους λόγους και με το ίδιο σκεπτικό που επιχειρηματολόγησα υπέρ της αυξητικής τάσης της πολιτικής επιρροής του ΚΚΕ στην πενταετία, σημειώνω το ίδιο και για το ΣΥΡΙΖΑ: δικαιούται να προβάλλει την ενίσχυσή του κατά κατά 74 χιλ. ψήφους και 1.3%. Και γιατί επιμένω να συγκρίνω το 2009 με το 2004; Διότι, εξήγησα ήδη, είναι τα ορόσημα της αρχής και του τέλους ενός πολιτικού "κύκλου", όχι τόσο από κομματική σκοπιά, όσο κυρίως από πολιτική και γεωπολιτική. Η 5ετία αυτή σημαδεύτηκε από την πρώτη σοβαρή προσπάθεια της αστικής τάξης να επανασυνδεθεί, μετά τα τέλη της δεκαετίας του '80 και τη "σφαλιάρα" που έφαγε ο Α.Παπανδρέου με τα σκάνδαλα πληρώνοντας τη στάση του στην περίπτωση του Σισμίκ (βλέπετε, το Νταβός και τα mea culpa δεν ήταν αρκετά, οι αμερικάνοι τον ήθελαν εκτός για πολλούς λόγους, άλλωστε με τη διαφαινόμενη νίκη στον ψυχρό πόλεμο δεν τον πολυχρειάζονταν τότε) με τη γραμμή της "πολυδιάστατης, ευρωπαϊκής πορείας της χώρας" στα πλαίσια του δυτικού της γενικού προσανατολισμού. Και για έναν επιπλέον λόγο: διότι μετά τις "παχιές αγελάδες" για το κεφάλαιο της περιόδου 1996-2004, η πενταετία 2004-2009 υπήρξε περίοδος ύφεσης και κρίσης: αρχικά με την επιτήρηση και στο τέλος με την έλευση και στη χώρα της διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης. Έχει λοιπόν, όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που προσφέρονται για να βγουν συμπεράσματα. Συνεπώς, αγαπητέ μου, φτάνει η "κλάψα". Δεν είναι εκλογικό το πρόβλημα της αριστεράς στη χώρα,πρωτίστως. Πρόβλημα υστέρησης της ταξικής πάλης είναι, που εκφράζεται ΚΑΙ εκλογικά.
(συνεχίζεται)
Η τάση ενίσχυσης, όμως, είναι το μοναδικό κοινό στοιχείο μεταξύ της καταγραφής του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτό γιατί η αύξηση των ποσοστών τους εκφράζει εντελώς διαφορετικές, αποκλίνουσες κοινωνικές διεργασίες: ενώ η ενίσχυση του ΚΚΕ αποτελεί μέτρο της ενδυνάμωσης (οπωσδήποτε αδύναμης ακόμα) των τάσεων χειραφέτησης της εργατικής τάξης και των φτωχομεσαίων λαϊκών στρωμάτων από την κυρίαρχη πολιτική, η ενδυνάμωση του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει τις αυταπάτες ενός τμήματος της εργατικής αριστοκρατίας και του ανώτερου τμήματος των μεσαίων στρωμάτων και της μικροαστικής διανόησης, ότι μέσα από μια επιστροφή σε "αυθεντικά σοσιαλδημοκρατικές" πολιτικές (έναντι του σοσιαλφιλελευθερισμού της περιόδου Σημίτη) μπορούν να διεκδικήσουν ένα μεγαλύτερο μερίδιο της πολιτικής και οικονομικής "πίτας" από τους μονοπωλιακούς ομίλους. Κατά συνέπεια, ο βασικός λόγος για τον οποίο η περίφημη "ενότητα της αριστεράς" δεν είναι τίποτε άλλο από μια πομφόλυγα, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ...δεν ανήκει στην αριστερά. Όπως έγραφα και στο Νίκο το Σαραντάκο (ακόμα περιμένω την τοποθέτησή του επ'αυτού - δεν πειράζει Νίκο, έχουμε ιστορική υπομονή εμείς...), ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι δύναμη ανατροπής του υπάρχοντος κοινωνικού καθεστώτος, αλλά δύναμη - υποτίθεται - "μεταρρύθμισής" του και, μάλιστα, ιστορικά πια ανέφικτης. Ο καπιταλισμός δε γυρίζει πίσω, στην εποχή του κευνσιανισμού και των παροχών. Και να ήθελε, δε μπορεί πλέον να το κάνει, γιατί θα καταρρεύσει από το βάρος των αγεφύρωτων αντιφάσεών του, που ο γερο-Κάρολος τόσο γλαφυρά ανέδειξε στο "Κεφάλαιο". Το βάθεμα της κρίσης και η σμίκρυνση του καπιταλιστικού κύκλου - να οι βαθύτεροι λόγοι για τους οποίους η σοσιαλδημοκρατική διαχείριση αλα-Κέυνς είναι πλέον ιστορικό ανέκδοτο. Κι αυτό είναι και ο πραγματικός λόγος που δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΕΣ ιστορικά να "φυτοζωούν" μεταξύ (πολιτικής) φθοράς και αφθαρσίας. Η μόνη του πολιτική χρησιμότητα - προς το κεφάλαιο ασφαλώς - είναι ο ρόλος του προσωρινού αναχώματος που παίζουν, ώστε τα ταχέως προλεταριοποιούμενα πρώην μεσαία στρώματα, τμήματα της εργαζόμενης διανόησης κλπ. να αποκόπτονται από το σώμα του ταξικού εργατικού και επαναστατικού κινήματος και της πολιτικής του πρωτοπορίας, των κομμουνιστών.Γι αυτό και, από τη σκοπιά του ΚΚΕ ως κόμματος της εργατικής τάξης, η ήττα και η πολιτική χρεωκοπία αυτού του οπορτουνιστικού ρεύματος είναι όρος και προϋπόθεση για την επιτάχυνση των ρυθμών ανασυγκρότησης του κινήματος. Και, συγχρόνως, το ανέβασμα της ταξικής πάλης θα ωθεί όλο και περισσότερο τις δυνάμεις αυτές στο περιθώριο. Στη διαλεκτική αυτή σχέση, τελικά, το κύριο είναι η άνοδος του κινήματος, τόσο ποσοτικά αλλά κυρίως ποιοτικά, στον πολιτικό του προσανατολισμό, στην όξυνση των στόχων πάλης του ώστε να αναδείχνουν πιο εύστοχα και πιο βαθιά το αναπόφευκτο της σοσιαλιστικής εναλλακτικής λύσης, απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Και προς αυτή την κατεύθυνση, όπως έδειξα στο κυρίως άρθρο μου, το ΚΚΕ έχει εδώ και καιρό, προσανατολίσει τις δυνάμεις του. Και γι αυτό, κάθε συνειδητός εργάτης πρέπει να είναι στο πλευρό του...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά, όλα αυτά είναι "ψιλά γράμματα" για το φίλο μας τον αστυάνακτα. Αυτός, το πιο πολύ που μπορεί είναι να διαστρεβλώνει τα λεγόμενά μου, χωρίς επί της ουσίας να απαντά σε τίποτε. Λάθος αγαπητέ, δεν είπα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ευθύνεται αποκλειστικά για την εκλογική ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ. Στο άρθρο μου "Θα περάσουν;" που δημοσίευσα εδώ την μεθεπομένη κιόλας των εκλογών, εξηγώ τους κατά την άποψή μου λόγους, ένας εκ των οποίων (συμπληρωματικός αν θέλετε την άποψή μου) υπήρξε ΚΑΙ η πολιτική γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ. Δε θα επαναλάβω όσα έγραψα εκεί και έκτοτε πάνω σ'αυτό το θέμα, σημειώνω όμως ότι, πέρα από "οργίλες" διατυπώσεις, δε διάβασα ΟΥΤΕ ΜΙΣΟ ΔΡΑΜΙ επιχειρήματος από αστυάνακτες, Σαραντάκους και λοιπούς θιασώτες του χώρου που να αντικρούουν την πολύ συγκεκριμένη συλλογιστική μου. Το περιμένω ακόμα, πάντως...
(συνεχίζεται)
Τώρα, όσο για τις αμετροέπειες του αστυάνακτα τι να πει κανείς. Αγαπητέ, μήπως είστε ξάδερφος του γκαιμπελίσκου της χαφιεδοτυπίας και αναπαράγετε με τέτοια ευκολία τα ψεύδη του; Έλεος πια, ρωτήστε εκατό, χίλιους, δέκα χιλιάδες πρώην μέλη του ΚΚΕ και αν βρείτε έναν να σας πει ότι στην πολιτική κουλτούρα αυτού του κόμματος (ακόμα και στις φάσεις της πιο έντονης εσωκομματικής κρίσης) περιλαμβάνονται οι ...μυστικές επιστολές προς το ΠΓ, καταγγελίας της γραμμής από πλειάδα στελεχών, εγώ θα μεταναστεύσω εκτός πλανήτη... Πλέον, οι προβοκάτσιες των αμερικανοτσολιάδων της Ιπποκράτους δεν τηρούν ούτε τα στοιχειώδη προσχήματα. Ανησυχητικό αυτό, φίλοι μου, γιατί δείχνει ότι ακόμη δεν έχουμε δει τίποτε και η επαγρύπνηση πρέπει να είναι στο έπακρο. Από εκεί και πέρα, οι υπόλοιπες απαντήσεις σου, εκλεκτέ αστυάνακτα, μόλις που αξίζουν σχολιασμό. Και μην κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις: το ΚΚΕ από τα μέσα της δεκαετίας του '90 έχει εγκαταλείψει τη γραμμή της δεκαετίας του '80, επί Χαρίλαου. Κατά τη γνώμη μου, ευτυχώς το έκανε και ίσως έπρεπε να το είχε κάνει και νωρίτερα. Και αυτό δεν είναι μομφή προς τον νεκρό πρώην ηγέτη του - ποιος σκέφτεται με όρους "προσωπολατρείας" τώρα βλέπεις; - γιατί οι πολιτικές γραμμές καθορίζονται με βάση μια πλειάδα παραγόντων που, αν θες τη γνώμη μου, οι σημαντικότεροι εξ αυτών δεν αφορούν την κατάσταση στενά στο ελληνικό κίνημα, αλλά στο παγκόσμιο. Μεγάλη κουβέντα και ίσως κάποια στιγμή να έχουμε την πολυτέλεια να την κάνουμε, όχι τώρα όμως. Το σίγουρο είναι ότι και πάλι δεν πήρες θέση - όπως και ο φίλος ο Σαραντάκος - στο κύριο: ότι με τη γραμμή της δεκαετίας του '80, το εργατικό κίνημα βρέθηκε αφοπλισμένο και ιδεολογικά γονατισμένο απέναντι στην ιδεολογική και πολιτική τρομοκρατία της άρχουσας τάξης. Έτσι, από το ρεφορμισμό βρεθήκαμε στην ανοιχτή ταξική συνεργασία, στον πιο ξετσίπωτο εργατοπατερισμό, με κορυφαία συμβολική στιγμή το συνέδριο της ΓΣΕΕ στην Αλεξανδρούπολη που κατάργησε από το καταστατικό της την ιστορική ιδρυτική θέση ότι το εργατικό κίνημα έχει ως ιδεολογική του αφετηρία την αρχή της ταξικής πάλης, αντικαθιστώντας την με την αρχή της συνεργασίας των "κοινωνικών εταίρων". Το ΠΑΜΕ, αστοιχείωτε αστυάνακτα, ουδέποτε ισχυρίστηκε ότι είναι "μια άλλη ΓΣΕΕ" (αν και το ζήτημα της οργανωτικής δομής ΔΕΝ είναι ζήτημα αρχής αλλά τακτικής: ο Λένιν στον οποίο ασυλλόγιστα αναφέρεσαι χρησιμοποίησε και τις δυο μορφές σε διαφορετικές φάσεις του κινήματος), ούτε οι δυνάμεις του έφτιαξαν εκεί που μειοψηφούν άλλα, "κόκκινα" συνδικάτα, διασπώντας τα υπάρχοντα "αντιδραστικά". Αντιθέτως, το ΠΑΜΕ είναι ένας διακριτός πόλος συσπείρωσης στο εργατικό κίνημα σε ρήξη ΜΕ ΤΗΝ ΗΓΕΣΙΑ της ΓΣΕΕ, την εργατοπατερική, ξεπουλημένη ηγεσία των 0.77 € την ημέρα "αύξησης" και της "εθελούσιας εξόδου" στην ανεργία, ένας πόλος που ΕΝΩΝΕΙ τους εργάτες σε ΤΑΞΙΚΗ ΒΑΣΗ, στη βάση της αρχή ότι το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να διεκδικεί με βάση τις ανάγκες των εργατών και όχι με βάση το τι "επιτρέπουν" οι ανοχές της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Αντί, λοιπόν, να αποδεικνύεσαι ανεξεταστέος στα μαθήματα λενινισμού, αγαπητέ, σε συμβουλεύω να σκεφθείς αν υπήρξε ποτέ πολιτική θέση των κομμουνιστών η συμμαχία με τους εργατοπατέρες και την εργοδοσία...
ΑπάντησηΔιαγραφή(συνεχίζεται)
Αγαπητέ Κάποιε, επιτρεψέ μου, αν δεν γίνομαι φορτικός, να υπενθυμίσω ότι εδώ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.russiatoday.com/Politics/2009-10-09/natos-attack-serbia-ultimate/forum
έχει ανοίξει μια συγκλονιστική συζήτηση για τα νατοϊκά εγκλήματα στη Σερβία και τους απολογητές τους.
Άσχετο; Καθόλου!
Για τον "υπαρκτό" (διόλου τυχαία "σιχαίνεστε" και να μιλήσετε για σοσιαλισμό) δε θα πω πολλά, γιατί υπήρξατε από μόνος σας εξαιρετικά αποκαλυπτικός. Σας έφταιξε, λοιπόν:
ΑπάντησηΔιαγραφή(α) η κομματική γραφειοκρατία - αυτό δεν ήταν το σύνθημα του κόμματος των "αριστερών εσέρων", μέλος των οποίων επιχείρησε να δολοφονήσει το Λένιν, τραυματίζοντάς τον καίρια; Τον Λένιν, φίλτατε που τον "αγαπάτε" κι όχι το Στάλιν που τον καθυβρίζετε... "Γραφειοκράτης" κι ο Λένιν; Όταν οι μπολσεβίκοι (για την ακρίβεια ο ίδιος ο Τρότσκι) συνέτριβαν την εξέγερση της Κροστάνδης, ήταν "γραφειοκράτες"; Πόσο αθεράπευτα σοσιαλδημοκράτης μπορεί να είστε, φίλε μου, για να μηρυκάζετε, μετά από 90 χρόνια, την επιχειρηματολογία των δολοφόνων της Ρόζας Λούξεμπουργκ...
(β) η βίαιη κολλεκτιβοποίηση - προφανώς, το ορθό κατά την άποψή σας, ήταν να αφήσει το εργατικό κράτος τους μεγαλοαστούς της υπαίθρου να σαμποτάρουν την παραγωγή, να κρύβουν τη σοδειά, να κάνουν μαυραγοριτισμό και να πεινούν τόσο οι φτωχοί αγρότες στα χωριά, όσο και οι εργάτες στις πόλεις. Καλέ, τι "σοσιαλιστής" που είστε! Θλίβεστε για τους νεκρούς κουλάκους και τα τσιράκια τους, αλλά όχι για τους νεκρούς κομμουνιστές εργάτες και αγρότες... Και ναι, υπήρξαν και διαβρωμένα κομματικά στελέχη που δικαίως τιμωρήθηκαν και πιο αυστηρά, ενδεχομένως, για παραδειγματισμό. Η επανάσταση, βλέπετε αγαπητέ, δεν είναι φιλολογική βραδυά. Είναι το βίαιο ("δυστυχώς", χλεύαζε ο Ένγκελς την "αλλεργία" του κυρίου Ντύρινγκ στη βία...) κοιλοπόνημα του νέου, μέσα από τα σπλάχνα του παλιού - αλλά ένας σοσιαλδημοκράτης που έχει ξεμάθει και να σκέφτεται επαναστατικά, νιώθει ρίγη αγανάκτησης στην ιδέα και μόνο ότι ...ο σοσιαλισμός θα ασκήσει βία απέναντι στους πρώην εκμεταλλευτές και τα ενεργούμενά τους. Ουαί υμίν...
(γ) στην κατάργηση των ελεύθερων εκλογών - φαίνεται ότι ο λαμπρός μας φίλος θεωρεί ελεύθερες τις εκλογές στον καπιταλισμό. Π.χ. στις 4 Οκτώβρη, "ελεύθερα" οι εργάτες επέλεξαν τον αμερικανοτσολιά George για ηγέτη, όπως πριν 5 χρόνια, άλλο τόσο "ελεύθερα" είχαν εμπιστευτεί τον Κωστάκη και τις φιλελεύθερες εξαγγελίες του. Τι άλλο θα ακούσουμε από όψιμους "λενινιστές" σαν το φίλο μας το αστυάνακτα, τρέμω κα να υποθέσω... Προφανώς, για έναν σοσιλαδημοκράτη που έχει ξεμάθει και να σκέφτεται την ιδέα και μόνο ότι μπορεί να υπάρξει άλλη πολιτική οργάνωση από τον αστικό κοινοβουλευτισμό, η πολιτική καταπίεση των αστών μοιάζει με ...έγκλημα καθοσιώσεως... Δεν πειράζει, φίλτατε. Εσείς εκτίθεστε, όχι εμείς. Σημειώνω απλώς, για την ιστορία, ότι οι εργατικές μάζες στην ΕΣΣΔ αποδείχθηκαν πολυ διορατικότερες από διάφορους "αστυάνακτες" και όχι απλά δε δυσανασχέτησαν, αλλά συσπειρώθηκαν ακόμα περισσότερο γύρω από το μπολσεβίκικο κόμμα, εκείνη την περίοδο. Ίσα-ίσα, οι μάζες αυτές αδράνησαν και απομακρύνθηκαν όταν ανέβηκαν οι ...δημοκράτες του Χρουτσώφ και προχώρησαν στην "αποσταλινοποίηση" - δηλαδή στη βαθμιαία καπιταλιστική παλινόρθωση. Αλήθεια, φίλε μου, πως εξηγείς το ότι ο σοσιαλισμός δεν ανατράπηκε επί "δικτάτορος" και "αιμοσταγούς" Στάλιν, αλλά επί του "δημοκράτη" και "ανθρώπινου" Γκορμπατσώφ; παράδοξο, ε;
(συνεχίζεται)
Αγαπητέ κ. Σαραντάκο αν επιθυμείτε να ειρωνεύεστε τον εαυτό σας (έτσι δεν είναι ; δεν πιστεύω να λέτε ότι ειρωνεύεστε εμένα, έναν συνομιλητή σας στο φιλόξενο αυτό μπλογκ - αυτό θα ήταν το ακρον άωτον της αγένειας που ... που διώχνω αμέσως από το μυαλό μου αυτή τη σκέψη), μπορείτε να το κάνετε !
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ δεν το θεωρώ σωστό αυτό !
Αγαπητέ Σύντροφε Κάποιε που σκέφτεται,
σε παρακαλώ να μου επιτρέψεις να σου γνωστοποιήσω - έχω προσωπική εμπειρία για αυτό -
ο συνομιλητής σου με το όνομα "αστυάνακτας" - αλήθεια τι σημαίνει το όνομά του; - δεν απαντάει ποτέ επί της ουσίας, αναμασάει κάθε προβοκάτσια που μαθαίνει ή του την δίνουν άλλοι, όπως π.χ. την υπόθεση Κατίν κλπ.,ξεγελάει προσπαθώντας να δώσει την εικόνα ενός σχολιαστή που ενδιαφέρεται, είναι φανατικός αντικομμουνιστής, ευεργετηθείς από τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα διστάσει ακόμη και προσωπική υβριστική επίθεση αν δει ότι αποκαλύπτεται !
Να ξέρεις με ποιον έχεις να κάνεις.
Βέβαια, για να είμαι δίκαιος, ο αστυάναξ υπήρξε πιο θαρραλέος από άλλους: ομολόγησε ευθέως και με παρρησία ότι σοσιαλισμός δεν υπήρξε ποτέ. Που διαφωνεί, λοιπόν, με τους αστούς που μέχρι σήμερα δεν έχουν κουραστεί να διαλαλούν ότι τα περί λαϊκής εξουσίας και οικονομίας είναι ουτοπικά φληναφήματα και φαντασιοπληξίες και ότι ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος είναι το πλαίσιο της αγοράς (με περισσότερη ή λιγότερη κρατική ρύθμιση, αλλά πάντως αγοράς) και το κοινοβουλευτικό σύστημα; Άσε μας, βρε αστυάνακτα, που θα μας κάνεις και μαθήματα. Δες πρώτα με ποιους συμφωνείς στην πράξη κι αν σου'χει μείνει μια σταλιά ντροπή, σκέψου και μίλα μετά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚράτησα το καλύτερο για το τέλος. Εκεί που ο καλός μας ο αστυάναξ "τα'δωσε όλα". Μα φυσικά, φυσικά... για τα "δεκεμβριανά" μιλάω! Θέλει πολύ θράσος "φίλε" να συγκρίνει κανείς το παλλαϊκό αντιδικτατορικό κίνημα που δονούσε την Ελλάδα με αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα απ'άκρη σ'άκρη, με απολίτικα, τυφλά ξεσπάσματα μιας μειοψηφικής μερίδας της μαθητικής νεολαίας και - ακόμα χειρότερα - με α-λα-καρτ "ξεσπάσματα" ομάδων, καθοδηγημένων από μυστικές υπηρεσίες και στόχο να παγιωθεί ένα συγκεκριμένο φιλο-ΠΑΣΟΚ πολιτικό κλίμα, ώστε να προετοιμαστεί ομαλά η "νέα αλλαγή". Και πρέπει να είσαι, είτε ιστορικά άσχετος, είτε πολιτικά υπανάπτυκτος, είτε σε εντεταλμένη υπηρεσία για να ξαναφέρνεις στο διάλογό μας την αθλιότητα της προπαγάνδας για την εχθρική, τάχα, θέση του ΚΚΕ προς το Πολυτεχνείο, τη στιγμή που όλοι ξέρουν ότι η κινητοποίηση του Νοέμβρη πήρε τα παλλαϊκά χαρακτηριστικά που την κατέστησαν ιστορική, ακριβώς επειδή ήταν επιλογή του ΚΚΕ να καλέσει τις εργατικές μάζες της πρωτεύουσαν να συρρεύσουν στο χώρο, για να περιφρουρήσουν αποφασιστικά την κινητοποίηση από τα πολλά, όντως πρακτόρικα στοιχεία, που προσπάθησαν από την πρώτη στιγμή να την προβοκάρουν. Το ΚΚΕ ήταν ανέκαθεν (και θέλω να πιστεύω ότι δε θα πάψει ποτέ να είναι) απέναντι σε κάθε τι που προβοκάρει τους λαϊκούς αγώνες, έτσι έκανε και το '73, έτσι κάνει και σήμερα. Αντίθετα, πρακτορίσκοι όπως οι επικεφαλής στις διάφορες ομάδες "κουκουλοφόρων" και οι πολιτικοί τους αβανταδόροι, όπως η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μια ζωή θα προσφέρουν τις "καλές τους υπηρεσίες" στους μηχανισμούς καταστολής...
Τέλος, σε ένα πράγμα, θα ήθελα να συμφωνήσω σχεδόν απόλυτα με τον αστυάνακτα: το ΚΚΕ θα κληθεί να "πληρώσει" την περήφανη, ανυπότακτη στάση του στα "δεκεμβριανά". Μετά και το χθεσινό δημοσίευμα της χαφιεδοτυπίας, δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία γι αυτό. Κι αφού μας απειλεί σχετικά κι ο αστυάναξ, κάτι παραπάνω θα ξέρει επ'αυτού... Δε θα σας περάσει, αγαπητέ, να είστε σίγουρος!!!
ΥΓ. Όταν ξεκινούσε αυτό το ογκώδες - εν τέλει - σχόλιο, είχα κατά νου να συζητήσουμε και κάποια πράγματα με το Φάρο και άλλους φίλους. Φυσικά, σε εντελώς διαφορετικό κλίμα από ό,τι με τον "απειλητικό" μας αστυάνακτα. Συγχωρέστε με, αλλά θα το κάνω μιαν άλλη στιγμή. Σκέφτομαι αύριο να επανέλθω με νέο ποστ, μιας και συμπληρώθηκε η πρώτη εβδομάδα της "νέας αλλαγής" και ...τα παιδιά είναι ασυγκράτητα, όπως βλέπω!!! Καληνύχτα σε όλους!!
Ακροτελεύτιος αποψινή δήλωσις: Φάρε μου, ασχέτως του ποιόντος του κυρίου αυτού, ήταν μια ευκαιρία να ειπωθούν πράγματα που πιστεύω ότι είναι χρήσιμα στην καθημερινή αντιπράθεση με άλλους, κοσμιώτερους και περισσότερο σκεπτόμενους ομοϊδεάτες του... Ελπίζω έτσι να αξιολογηθεί και από εσένα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ. Ο "Αστυάναξ" ήταν μυθολογικό πρόσωπο, γιος του Έκτορα και της Ανδρομάχης. Όταν οι Αχαιοί εισήλθαν στην Τροία, λέει ο Όμηρος, σκότωσαν το βρέφος Αστυάνακτα πετώντας τον από τα τείχη, θέλοντας να εκδικηθούν την ανδρεία του πατέρα του, αλλά και το ότι ο θείος του Πάρης είχε σκοτώσει τον Αχιλλέα. Μεταφορικά, φαντάζομαι ότι χρησιμοποιείται ως συμβολισμός του "αθώου θύματος" μιας σύγκρουσης της οποία δεν επέλεξε...
@Φάρος
ΑπάντησηΔιαγραφήαπλά λυπάμαι για τα όσα γράφεις...έχουμε διαφωνήσει πολιτικά και ιδεολογικά πολλές φορές ΠΟΤΕ όμως δεν προχώρησα σε προσωπικές υβριστικές επιθέσεις εναντίον οποιουδήποτε...αντίθετα με σένα.
όποιος έχει χρόνο είναι δυνατόν να δει τα σχόλιά μου...τόσο στη δική μου ιστοσελίδα όσο και του Φάρου....
απλά λυπάμαι....
Εγώ πάντως Κάποιε νιώθω λίγες τύψεις που άθελά μου συνέβαλα στο να γράψεις ένα τέτοιο σεντόνι, αν και πιστεύω ότι σε εκείνα τα κομμάτια που δεν έκανες πολεμική για την πολεμική θα σε βοήθησε το γράψιμο του κειμένου να ταξινομήσεις καλύτερα τις σκέψεις σου. Πάντα είναι χρήσιμο να γράφεις ένα μεγάλο κείμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως, Κάποιε, εγώ χαίρομαι πολύ με τη μαζικοποίηση του ΚΚΕ, μαζικοποίηση σημαίνει άνοιγμα -και ελπίζω ότι με τον καιρό ο λαός του ΚΚΕ θα επιβάλει τις λύσεις, όπως τις είχε επιβάλει στη δεκαετία του 1980.
Παρεμπιπτόντως, δεν ξέρω τι σας έχει πιάσει εκεί στο κόμμα με την καθαρεύουσα (ακροτελεύτιος, δήλωσις!), ίσως είναι επιρροή της Κανέλλη, που δεν θέλει ούτε το μονοτονικό φτύνοντας ολη την ιστορία του ΚΚΕ από τον Γληνό και δώθε, αλλά όχι "ασχέτως του ποιόντος", είναι μαργαριτάρι. Το ποιόν, του ποιού. Ενώ αν έλεγες "άσχετα από το ποιόν" δεν θα έκανες και λάθος. Γιαυτό σου λέω, μην ακούς τη Λιάνα.
χαχαχαχα... η παρατήρηση δεκτή! να χαλαρώσει και λίγο το κλίμα, βρε αδελφέ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα!
@κάποιος που...
ΑπάντησηΔιαγραφήαγαπητέ είδα αργά το μακροσκελές σχόλιο σας επι του σχολίου μου....Ως προοίμιο θα σας πω ότι ποτέ δεν έκανα προσωπικούς χαρακτηρισμούς (το ναφέρω και πιο πάνω), αντίθετα με σας που στολίζετε οποιονδήποτε διαφωνεί μαζί σας.....ήμουν εν πλήρει ηρεμία όταν έγραφα το σχόλιο....και γι αυτό προσπάθησα και ήμουν σύντομος...αντίθετα με σας!
Επιφυλάσσομαι να απαντήσω γιατί δεν είναι της ώρας..
Όμως δύο αρχικές επισημάνσεις:
Επιστολές μελών προς το ΠΓ πάντα υπήρχαν...ιδιαιτέρως κατά τις εσωκομματικές κρίσεις αυτές οι "εκθέσεις" αυξάνονταν.Μένει να αποδειχτεί αν υπήρχε τέτοια αυτή τη στιγμή ή όχι...
Το κείμενό σας έχει θεωρητικές προεκτάσεις που χρήζουν απαντήσεων.Θα τις έχετε κι αυτές.
ες αύριον τα σπουδαία!
Αγαπητέ Κάποιε, επίτρεψε μου να συνεισφέρω δυο σκέψεις σχετικά με τη γλωσσική παρατήρηση του κ. Σαραντάκου. Φαίνεται λοιπόν ότι ο κ. Σαραντάκος, εκτός από τους ιούς, τους παραγιούς, και άλλους που συντάχθηκαν με τα νατοϊκά εγκλήματα στη Σερβία, έχει αναλάβει και την προστασία της δημοτικής από τα γλωσσικά μιάσματα. Έτσι, καγχάζει (…δικαιωμένος) για το «ασχέτως του ποιόντος» ! Πιστεύω ότι το λάθος αυτό («μαργαριτάρι», όντως) θα μπορούσε να το κάνει ο καθένας όταν έχει το μυαλό του προσηλωμένο σ’ ένα κείμενο διεξοδικό και, κατά τη γνώμη ενός Ανώνυμου, πολύτιμο. Ο ίδιος όμως, που με το γνωστό αυτάρεσκο ύφος κραδαίνει το συγκεκριμένο σφάλμα, γράφει «υπέρ της υπεράσπισης» ! Ίσως θεωρεί ότι δημοτική είναι το να παίρνει κανείς ένα λόγιο τύπο και να του «κοτσάρει» την κατάληξη –ης … Έτσι πιστεύουν ότι μιλούν και γράφουν δημοτική όλοι οι πασοκάνθρωποι: «είμαι της άποψης», «δεδομένης της σύγκρουσης», «κατόπιν πίεσης». Μην τον ακούς Κάποιε! Τον κ. Σαραντάκο τον ενόχλησε το κείμενό σου, το οποίο προσπαθεί να υποτιμήσει («θα σε βοήθησε το γράψιμο του κειμένου να ταξινομήσεις καλύτερα τις σκέψεις σου»), όχι το λάθος. Ακολούθησε το δικό σου, θαυμάσιο γλωσσικό κριτήριο, μακριά από πασοκικούς ψυχαναγκασμούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ Κάποιε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ ναι, έχεις αποδείξει μέσα σε λίγες μέρες ότι είσαι «Κάποιος που ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ». Τα κείμενά σου με κάνουν υπερήφανο, καθώς έχω μιαν (έστω) «αγαπητική» σχέση με το Κόμμα. Πέρα όμως από κομματικές συμπάθειες, χαίρομαι για τον μεστό λόγο, όποιος κι αν τον κατέχει.
FLANN
Αγαπητέ Ανώνυμε (6:41) ολοφάνερα δεν έχουμε ίδια άποψη για τη γλώσσα, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως η δικιά σου είναι σωστή. Το "υπέρ της υπεράσπισης" που το θεωρείς πασοκικό είναι ολόσωστος τύπος σύμφωνα με τη γραμματική που διδάσκεται στα σχολεία και έχει χρησιμοποιηθεί όχι μόνο από καλούς χειριστές του λόγου (π.χ. τον Μιχάλη Ράπτη) αλλά και, πολλές φορές από τον Ριζοσπάστη, τόσο πριν ενσκήψει η Λιάνα όσο και μετά. Παράδειγμα: "Στο μεταξύ, υπέρ της υπεράσπισης του Λένιν, ακριβέστερα κατά της ταφής του, δεν τάσσονται μόνο οι αριστεροί" (Ρ. 13.7.1997, δηλαδή πριν από τη Λιάνα) και "το ΠΑΣΟΚ και με το νέο του πρόγραμμα τάσσεται ανοιχτά και ανεπιφύλακτα υπέρ της υπεράσπισης των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου" (Ρ. 6.3.2007, επί Λιάνας).
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλλον δεν πρόσεξες το άρθρο "της". Αν έγραφα "υπέρ υπεράσπισης" θα είχες δίκιο να με ψέξεις, είναι φράση άκομψη' όχι λάθος, αλλά σίγουρα άγαρμπη. Από τη στιγμή όμως που μπαίνει το άρθρο, η φράση γίνεται στρωτή δημοτική. Αυτό έλειπε, να χαρίζαμε όλες τις λόγιες λέξεις (π.χ. το υπέρ) στην καθαρεύουσα -τις χρησιμοποιούμε όπου ταιριάζουν. Ούτε τις λόγιες λέξεις χαρίζουμε στην καθαρεύουσα, ούτε τις παραδόσεις του κινήματος στη σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ :)
Παραθέτω, σκεπτόμενε Κάποιε, κάνοντας ίσως κατάχρηση του χώρου, ένα ελάχιστο απόσπασμα από τον Γληνό. Για να γνωρίσουν τη μεστή γλώσσα του όσοι τον επικαλούνται…Ίσως τους ενδιαφέρει και το περιεχόμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφή«Η ελληνική αστική τάξη είναι αντιδραστική. Δεν γνώρισε και δεν έζησε καμιά από τις αρετές που αποτελέσανε την αξία, τον υπαρκτικό λόγο των αστικών τάξεων της Δύσης. Ούτε τη δίψα της απροκάλυπτης αλήθειας, ούτε το γενναίο πέταγμα της ελεύθερης έρευνας, ούτε το σεβασμό της ελευθερίας της συνείδησης, ούτε την τιμή προς τους δημιουργούς του καλύτερου μέλλοντος. Η ελληνική αστική τάξη είναι προορισμένη, να στολίζεται με φράκο και κολλαριστό πουκάμισο και να έχει τη στεγνή ψυχή μεσαιωνικού καλόγερου (…) πότε με μπολσεβικισμούς, πότε με ανηθικότητες κλοτσοβόλησαν κάθε φορά, έφτυσαν, ερύπαναν κάθε «άνθρωπο» που αγαπώντας πλατιά το λαό του ήρθε για να τους μεταδώσει λίγο φως».
Αγαπητέ μου Κάποιε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι μόνο η γραφή, αλλά και η ανάγνωση της ελληνικής γλώσσας έχει τις δυσκολίες της. Παραδείγματος χάριν (όχι «για παράδειγμα») ποτέ δεν είπα ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε λόγιες λέξεις (άλλωστε λατρεύω τόσο τον Παπαδιαμάντη όσο και τον Εμπειρίκο). Για τύπους μίλησα. Η δημοτική γλώσσα κινείται από τα ρήματα, κυρίως, και οπωσδήποτε δεν μεταφράζει λόγια γλωσσικά απολιθώματα. Όποιος τα χρησιμοποιεί, καλά κάνει, αλλά όχι «μεταφρασμένα» δήθεν στη δημοτική. Δεν θα έπρεπε όμως να μετατρέπει το «εκ πρώτης όψεως» σε «εκ πρώτης όψης», το «είμαι της απόψεως» σε «είμαι της άποψης». Πολύ απλά γράφει ή λέει «έχω την άποψη», «η άποψή μου είναι» κλπ. Το ότι η κ. Κανέλλη (παρά τα ομολογουμένως θαυμάσια ελληνικά της) ίσως χρησιμοποιεί παρόμοια υβρίδια δείχνει ακριβώς πόσο η πασοκογλώσσα έχει επηρεάσει το γλωσσικό κριτήριο όλων μας. Στάθηκα στον κ. Σαραντάκο μόνο για να καταδείξω πόσο εύκολα «τράβηξε» από το κείμενό σου μια απροσεξία και την ανέμισε σαν λάφυρο για να εκτοξεύσει και πάλι κατηγορίες άσχετες με το περιεχόμενο του κειμένου σου. Συμπεραίνω λοιπόν ότι τον ενόχλησε το ίδιο το κείμενο, όχι το λάθος. Αν ενδιαφερόταν τόσο για τη δημοτική θα διόρθωνε τα κείμενα των «συντρόφων» του και τα δικά του. Αλλά αρκετά. Ζητώ συγγνώμη για την πολυλογία μου. Πάλι ξεστράτισα!
Αγαπητοί φίλοι και "φίλοι", ευχαριστώ όλους για τις παρατηρήσεις - και τις "παρατηρήσεις", επίσης... Ασφαλώς και το γλωσσικό ζήτημα είναι σημαντικό - άλλωστε, δεν είμαι εγώ που πρότεινα την εισαγωγή της αγγλικής ως ...επίσημης (δεύτερης) γλώσσας της χώρας, αλλά η σημερινή υπουργός ...Παιδείας (βοήθειά μας!), η κυρία Διαμαντοπούλου. Σίγουρα, στο επόμενο διάστημα θα έχουμε την ευκαιρία - με αφορμή τις επερχόμενες ρυθμίσεις στο χώρο της εκπαίδευσης (όλων των βαθμίδων) - να συζητήσουμε εκτενώς τέτοιες πλευρές και δεσμεύομαι να φέρω στο ηλεκτρονικό μας "τραπέζι" κείμενο διαλόγου. Ωστόσο, είμαι της γνώμης να μην "ξεστρατίσουμε" από την ουσία της ως τώρα αντιπαράθεσης, όπως τέθηκε από το κεντρικό άρθρο. Ο κύριος Σαραντάκος, κατά πάγια τακτική του, είτε αποφεύγει να πάρει θέση, είτε τοποθετείται στα επιμέρους, αποσιωπώντας τα σημαντικά. Δικαίωμά του. Και οι κρίνοντες, κρίνονται - ακόμα και σε ένα "ταπεινό" ιστολόγιο, όπως τούτο εδώ... Εν πάση περιπτώσει, όπως υποσχέθηκα, προς το βράδυ θα αναρτήσω νέο άρθρο για να πάμε ένα βήμα παρακάτω τη συζήτησή μας, εμπλουτίζοντάς τη με τα νέα "δεδομένα". Προς το παρόν, λόγω φόρτου εργασίας, σας χαιρετώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ. Ευχαριστώ τον ανώνυμο φίλο για το link που μου έστειλε, αναφορικά με τη συζήτηση στο Russia Today, για τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας. Πολύ χρήσιμη, όντως...
ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΤΗ ΝΕΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλήμων
Φίλοι του ιστολόγιου αυτού, σας ζητώ ειλικρινά συγγνώμη για την ασυνέπειά μου, λόγω απρόσμενα μεγάλου φόρτου εργασίας. Πιστεύω ότι απόψε το βράδυ θα τα καταφέρω. Λίγη υπομονή και κατανόηση, άλλωστε δεν είμαι "επαγγελματίας" του είδους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεκτόν! Απλώς …… καλομάθαμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦ.
... και περιμένοντας ... Καλημέρα !
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα σε όλους... ελπίζω - εκ του "αποτελέσματος" - η αναμονή να μην ήταν άσκοπη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά ρε κάποιε, θα μας τρελάνεις αγόρι μου.Θα μας βγάλεις δηλαδή προβοκάτορες και αμερικανοκίνητους τους φοιτητές, τους μαθητές και τους νέους εργαζόμενους(μαζί βέβαια με τους μετανάστες και τη λουμπεναρία κάθε είδους) που συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις καταστολής, βγάζοντας την οργή τους για την καθημερινή αλλοτροίωση,τη βία και την θεαματικη επίθεση της ιδεολογικής σαπίλας που δέχονται τοσα χρόνια?
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοβαρά μιλάς ρε φιλαράκο? Μήπως ήσουνα-γιατί σε κόβω μάλλον πάνω από τριάντα- σ'αυτούς που εβγαλάν το φίδι απτη τρύπα για λογαριασμό του πασοκ στο Χημείο του 85...? Ξέρεις για πιο Χημείο μιλάω ε?
Τι να σου πω ρε φίλε?Μάλλον κατεβαίνεις σε πορείες πέντε φορές κάθε χρόνο και έχεις χάσει κάθε επαφή με το τι συμβαίνει στη κοινωνία και τη νεολαία.
Πάντως κάθε φορά που τα αφεντικά-τα σκεπτομενα ή τα αλλα στα γραφεία-του κκε ανακαλυπτουν προβοκατορες και πρακτορες σε μαζικές διασαλεύσεις της τάξης, το κανουν ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΠΕΙΘΑΡΧΙΑΣ ΣΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΓΡΑΜΜΕΣ.
Είναι δηλαδη σα να δηλωνουν ότι πράκτορες θα είναι κι όσα μέλη παραβιάσουν την κομματική πειθαρχία και πάνε να ξηλώσουν πεζοδρόμια, να πετάξουν πέτρες στην αστυνομία, ή οτιδήποτε σχετικό. Δεν είναι δηλαδή μόνον για να προσφέρει-πιο? το κομμα του Άρη!- καλές υπηρεσίες στην κοινωνική ειρήνη..
Τόχουμε ξαναδεί το έργο κάποιε.Δε μασάμε.Δε ξεχνάμε.Δε συγχωρούμε τους εξ'αριστερών προστάτες του κράτους.
Έτσι ακριβώς.Όπως τ'ακούς
Καθόλου φιλικά,
κομμάντο καλοκαιρινής εντροπίας
Αγαπητέ "κομάντο" (το ονομά σου, ξέρεις, είναι όρος του αστικού στρατού που παραπέμπει σε "ανθρώπους ειδικών αποστολών" - όπως αυτή που ανέλαβες εσύ δηλαδή...) το σε πόσες πορείες το χρόνο κατεβαίνω, το ξέρω εγώ και όσοι είναι στον ατομικό και κοινωνικοπολιτικό μου περίγυρο. Το σίγουρο είναι ότι συμμετέχω σε πορείες εργατών και λαϊκές κινητοποιήσεις και όχι σε καθοδηγούμενα happenings που - ανεξάρτητα από τις προθέσεις κάποιων συμμετεχόντων σ'αυτές - είναι κομμένες και ραμμένες στους σχεδασμούς του κράτους - που κατά τα άλλα καταγγέλεις - και των υπηρεσιών των διαφόρων ιμπεριαλιστικών κέντρων. Και αν δε σε προβληματίζει αυτό, τουλάχιστον ας προβληματιστείς γιατί πάντοτε, λίγο πριν από ένα "τρομοκρατικό" χτύπημα ή λίγο πριν από "χουλιγκάνικα" επεισόδια (όπως αυτά προχθές στο Παγκράτι) έχει προηγηθεί η ...αναγγελία τους δια στόματος Χρυσοχοϊδη. "Μάντης" είναι ο άνθρωπος να προβλέπει "νέα γενιά τρομοκρατών με στόχο το αίμα" (σε παραπέμπω σε σωρεία συνεντεύξεών του, μεταξύ Δεκέμβρη 2008 και Φλεβάρη 2009) και - ώ του θαύματος - να "επιβεβαιώνεται" λίγες μέρες ή βδομάδες μετά; Μα την αλήθεια, έχω μείνει κατάπληκτος από τις "προφητικές" του ικανότητες... για σένα, δεν ξέρω. Θα ήθελα να ήξερα, μόνο, όταν οι δυνάμεις του ΚΚΕ "έσπαγαν" την απαγόρευση της πορείας επί Κλίντον, το 1999, όταν απέκλειαν με τη βία το λιμάνι της Θεσσαλονίκης στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, όταν συγκρούονταν στο πλάι των απεργών ναυτεργατών με τους βατραχάνθρωπους του λιμενικού στο λιμάνι του Πειραιά, όταν έδιναν την μάχη της αξιοπρέπειας του αγροτικού κόσμου στα μπλόκα της Θεσσαλίας... που άραγε να ήταν κάτι τύποι σαν εσένα "κομμάντο"; Να σου πω εγώ που ήταν: αποκαλούσαν το Μιλόσεβιτς "χασάπη των Βαλκανίων" και δάκρυζαν ενάντια στον "σέρβικο εθνικισμό", άφριζαν κατά του ΠΑΜΕ που, τάχα, "διασπά" τους εργάτες επειδή δε στηρίζει τη ΓΣΕΕ του Πρωτόπαπα και του Πολυζωγόπουλου (την οποία καλούσαν στα συντονιστικά των ...εξεγερμένων φοιτητών στις κινητοποιήσεις για το άρθρο 16 οι ...επαναστάτες τύπου ΑΝΤΑΡΣΥΑ), αναθεμάτιζαν το ΚΚΕ που στηρίζει τους "μικροαστούς" αγρότες, αντί - ως καλό "διεθνιστικό" και "εργατικό" κόμμα - να τους αφήσει στη μοίρα τους - δηλαδή να τους αφανίσουν τα μονοπώλια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμ εμείς να δεις πόσες φορές το'χουμε ξαναδεί το έργο, "κομμάντο". Από το άλλο το Χημείο, το παλιό και τις κολλεγιές του Λαλιώτη με το "χώρο" μέχρι σήμερα με τις αλλαξοκωλιές (βλέπεις, σου μιλάω στη γλώσσα που καταλαβαίνεις γιατί στα "κομμάντα" το μυαλό και η πολιτική σκέψη είναι είδος σε εξαφάνιση) με το Χρυσοχοίδη, μια ζωή το ίδιο έργο βλέπουμε. Και τα δικά μας δόντια, "φίλε", κάτι τέτοιους "αντιεξουσιαστές"-όργανα του κράτους, τους "μασάνε" και τους συντρίβουνε. Αν κάτι πρέπει να σε διδάξει η ιστορία του λαϊκού κινήματος στην Ελλάδα, είναι αυτό...
μιλας εσυ ρε για την ιστορια του εργατικου κινηματος στην ελλαδα? Με τη Βαρκιζα στη πλατη σου? Τυποι σα και σενα θα ηταν σιγουρα στους 60 που πηραν πληρη αμνηστια απο τους αγγγλοαμερικανουσβασιλικους και αφησαν χιλιαδες αγωνιστων του ελληνικου λαου στις φυλακες στα εκτελεστικα αποσπασματα και στα ξερονησια-ενας εκ των οποιων και ο παπους μου. Δε ντρεπεσαι λιγο ρε?
ΑπάντησηΔιαγραφήΤραβα στο Βουκουρεστι ρε μαγκα. Θασαι μια χαρα εκει... Οπως παλια ..Ουτε τρομοκρατια,ουτε δεκεμβρηδες ουτε τιποτα.Θαχεις και το μλογκ σου.. μια χαρα θα τη βγαζεις.. οπως και τωρα δηλαδη.
Σημειωτεον, εκανες μουγκα σχετικα με το για ποιο λογο οι πολλοι προβοκατορες και πρακτορες.. Πεσ μας για τον ΠΛΟΥΜΠΙΔΗ ρε μεγαλε. Ποιος τον εστειλε στο αποσπασμα??
Αλλα τί να πεις?
Οσον αφορα το κομμαντο εισαι βαθια νυχτωμενος και προσεχε τι λες γερασμενε κνιτακο γιατι σε βλεπω να λαμπεις απο γκαζακια τις επομενες μερες... ναι ναι εκτελω εντολες Χρυσοχοιδη..
Λιγα τα λογια σου επισης για τους ανταρτες πολεων τυπου τσιγαριδα,κουφοντινα,Ε.Α. γιατι δε τους φτανεις που να χτυπιεσαι κατω μαρξιστη του ιντερνετ.Δε τους φτανεις οσες διαννοουμενιστικες βλακειες και να πουλας.Πες μας όμωσ...Τετοιο φαινομενο δεν υπαρχει ουτε στην ανταρσυα ουτε σε κανενα αλλον χωρο..Γιατι τόσα redblogs βρε παιδι μου σαυτη τη χωρα? Τι συμβαινει? Μηπως οι κοβες υπολειτουργουν και βγαζεται τα - γελοια,στη περιπτωση σου,και αντιδραστικα-εσωψυχα σας στο ιντερνετ..?
Οσο για το πρωτο χημειο δεν αξιζει να πω τιποτε αλλο απτο οτι χτυπουσατε κοπελες εσυ και οι ομοιοι σου τοτε.Οργανα του κρατους.
Για τον Λαλιωτη τι να σου πω αλλο απτο οτι εισαι αστειος? Αυτα μονο τα φιλαρακια σου που πατε για κρασακι μια φορα τη βδομαδα τα πιστευουν.
Οσον αφορα τον Μιλοσεβιτς εχουν γνωσην οι φυλακες... Μαλλον εσυ θα ήσουν προθυμος να συμμετασχεις στη σφαγη των αλλοπιστων μουσουλμανων της Σρεμπρενιτσα μαζι με τους ελληνες χρυσαυγιτες γιαυτο τα λες αυτα...
ΒΡΕ ΟΥΣΤ!
ΘΙΑΣΩΤΕΣ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑΣ
ΒΡΕ ΟΥΣΤ!
ΚΚΕΔΕΣ ΤΗΣ ΜΕΖΟΝΕΤΑΣ
Το μονο που αξιζει σε περιπτωσεις σαν τη δικη σου ειναι θυμηδια και αδιαφορια
.
ουτως ή αλλως Η ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΣΑΣ (κυριολεκτικα)
ΠΙΣΩ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ
ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ
κομμαντο καλοκαιρινης εντροπιας
Επειδή ο πολιτικός διάλογος με περιπτώσεις όπως του προηγούμενου σχολιογράφου είναι αδύνατος, απευθύνομαι προς τους λοιπούς αναγνώστες αυτού του ιστολόγιου για να σημειώσω την επιβεβαίωση - και μάλιστα τόσο σύντομα! - των όσων έγραφα προχθές για τις μεθόδους που θα εγκαινιάσει το "νέο καθεστώς".
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεταξύ άλλων, είδατε τι έγραφε ο προλαλήσας; "ποιός σκότωσε τον Πλουμπίδη;" - μα φυσικά το εμφυλιοπολεμικό κράτος στο οποίο μόνος του παραδόθηκε (ηρωική αλλά και εσφαλμένη πράξη κατά τη γνώμη μου), εκτός κι αν στα πλαίσια του ξαναγραψίματος της ιστορίας θα "μάθουμε", εκτός από τους "κομμουναζι" και ότι το Μπελογιάννη και τον Πλουμπίδη τους σκότωσε... η KGB! Που ξέρεις, όλα να τα περιμένει κανείς από όσους (μαζί με το "Βήμα") μας προτρέπουν να "τραβήξουμε στο Βουκουρέστι" - όπου προφανώς η ηγεσία του ΚΚΕ είχε βρεθεί για λόγους αναψυχής, γιατί είχε πεθάνει από ανία στη χώρα μας και δεν είχε τίποτε καλύτερο να κάνει. Εκτός αν θέλουμε να επαναφέρουμε - με την κατάλληλη "αντισυστημική" γαρνιτούρα αυτή τη φορά - την εμφυλιοπολεμική κατηγορία των στρατοδικείων του '50, περί ξενοκίνητου κόμματος, κόμματος-πρακτορείου της Μόσχας, κόμματος "εξωτερικού" όπως προσβλητικά αποκαλούσαν το ΚΚΕ οι αποχωρήσαντες "εκλεκτοί" του συστήματος. Μεταξύ αυτών και ο ...Θ. Πάγκαλος που έχει πάρει σβάρνα τα κανάλια και ξερνάει χολή απέναντι στο ΚΚΕ αλλά επί ματαίω. Ό,τι και να πουν, από όποια σκοπιά και αν πιέσουν, απειλήσουν, προβοκάρουν, "στο χέρι" δε μας βάλουν...
ΥΓ. Όσο για την "απορία", αγαπητοί φίλοι, του προλαλήσαντος περί της ύπαρξης τόσο μεγάλου αριθμού red blogs, μου έφερε στο νου - λέτε να είμαι τόσο καχύποπτος; - το πρόσφατο "ρεπορτάζ" εκείνου του πληρωμένου κονδυλοφόρου της χαφιεδοτυπίας. Φαίνεται ότι, αν μη τι άλλο, οι "αντισυστημικοί" σχολιογράφοι διαβάζουν πολύ προσεκτικά τις αστικές φυλλάδες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνούμε απόλυτα σύντροφοι!
ΑπάντησηΔιαγραφή