Δυο ειδήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας χθες και σήμερα, αντίστοιχα, δημιουργούν έντονες ανησυχίες. Η πρώτη, χθεσινή, είναι οι δηλώσεις του γνωστού ανεκδιήγητου Πάγκαλου σε συνέντευξή του στον Real FM, αναφορικά με την υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο. Η δεύτερη, σημερινή, αφορά την ανακοίνωση της απόφασης του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, αναφορικά με την προσφυγή της Σερβικής κυβέρνησης κατά της μονομερούς κήρυξης της ανεξαρτησίας του Κοσόβου το 2008. Τα δυο γεγονότα, μόνο άσχετα δεν είναι μεταξύ τους...
Ο Πάγκαλος επαναφέρει με τη συνέντευξή του τη διατύπωση της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας που ίσχυε ...το 1958 και έχει τροποποιηθεί ήδη από το 1982(!). Σύμφωνα με το σκεπτικό αυτό, καμία από τις υπόλοπες διευθετήσεις της ελληνικής υφαλοκρηπίδας (π.χ. του Ιονίου με την Ιταλία) δεν είναι νόμιμες, ανοίγοντας τεράστιο ζήτημα - θυμίζω εδώ την εμπλοκή στο θέμα της διευθέτησης των θαλασσίων συνόρων και της υφαλοκρηπίδας με την Αλβανία, η οποία απέρριψε τη συμφωνία του 2009 (είχα γράψει για το θέμα στις αρχές του χρόνου), καθώς και τα δημοσιεύματα για κοιτάσματα πετρελαίου στο Ιόνιο. Αλλά, πέραν αυτών - που είναι "παράπλευρα" ζητήματα ως προς το καθεστώς του Αιγαίου - το μείζον είναι ότι ο Πάγκαλος νομιμοποίησε με τον πιο επίσημο τρόπο τις τουρκικές διεκδικήσεις και μάλιστα με σκεπτικό που ούτε καν η Τουρκική κυβέρνηση δεν είχε τολμήσει να διατυπώσει τόσα χρόνια!
Πληρέστερη ανάπτυξη του θέματος, θα βρει κανείς στο σχετικό δημοσίευμα του χθεσινού "Ριζοσπάστη":
http://www2.rizospastis.gr/page.do?publDate=22/7/2010&id=12348&pageNo=3&direction=1
Δεν πρέπει να ξεχνάμε τούτο: καθώς στην πραγματικότητα η αστική τάξη κατανοεί ότι δεν έχει οικονομικά εργαλεία για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της κρίσης σε μακροχρόνια βάση και ότι η όποια ανάκαμψη θα είναι αναιμική και βραχυχρόνια, μόνο ο πόλεμος μένει ως "εργαλείο" μαζικής καταστροφής παραγωγικών δυνάμεων, απαξίωσης κεφαλαίων και ξαναμοιράσματος αγορών και σφαιρών επιρροής μεταξύ των βασικών ιμπεριαλιστικών κέντρων. Η αναζωπύρωση της έντασης σε μια σειρά περιοχές, όπως η Ευρασία (Ιράν, Αφγανιστάν, Κιργιστάν κλπ.), η κορεατική χερσόνησος και - βέβαια - τα Βαλκάνια και η περιοχή Αιγαίου-Ανατολικής Μεσογείου-Μ. Ανατολής είναι πιθανότατα ενταγμένη σε μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς πολεμικών συγκρούσεων που στο επόμενο διάστημα, στο βαθμό που θα συγκροτούνται πιο ευδιάκριτα τα ιμπεριαλιστικά "στρατόπεδα" και οι "άξονες" συμμαχίας, θα παίρνουν και πιο απτή υπόσταση.
Κόσσοβο: δια μέσου Χάγης ...ανεξαρτησία!
Στο σκηνικό αυτό ήρθε να προστεθεί και η σημερινή απόφαση του Δικαστηρίου της Χάγης για την απόρριψη της προσφυγής της Σερβικής Κυβέρνησης και τη δικαίωση της πράξεως μονομερούς ανακήρυξης της ανεξαρτησίας του Κοσσόβου, ως πράξεως που "δεν παραβιάζει τις διατάξεις του διεθνούς δικαίου", όπως εκτίμησαν - έστω και ως γνωμοδότηση - οι "Σολομώντες" της Χάγης.
Φυσικά, η απόφαση εξυπηρετεί μια χαρά τα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια για την ενίσχυση του προτεκτοράτου τους στο Κόσσοβο (τώρα με το status του "ανεξάρτητου" κράτους), αλλά και τον γενικότερο σχεδιασμό τους για αποσταθεροποίηση στην περιοχή, σε συνδυασμό με την κατάσταση στη FYROM (όπου επίσης ένα μεγαλο μέρος του πληθυσμού είναι Αλβανοί και το "γυροφέρνουν" το θέμα της ανεξαρτησίας τους) και, βέβαια, με τις εξελίξεις σε Θράκη-Αιγαίο-Κύπρο.
Από την άλλη, η εξέλιξη αυτή εκθέτει και αποτελεί κόλαφο για τη δυτικόφιλη ηγεσία της Σερβίας, η οποία "κατάφερε" να ολοκληρώσει τη διάλυση της χώρας (απόσχιση Μαυροβουνίου, τώρα ανεξαρτητοποίηση Κοσόβου) και να μετατρέψει τον περήφανο λαό που στάθηκε ως "ανθρώπινος στόχος" ενάντια στους ΝΑΤΟικούς επιδρομείς και αντιστάθηκε στην πειρατική επιδρομή τους, σε "ζήτουλα" και "οσφυοκάμπτη", στο όνομα του "ρεαλισμού", της "δημοκρατικής, ευρωπαϊκής πορείας της χώρας" και της (καπιταλιστικής βεβαίως) "ανάπτυξης" - η οποία δεν ήρθε ποτέ. Η εξέλιξη αυτή θα δυναμώσει τις τάσεις προσέγγισης ανάμεσα σε ένα τμήμα της σέρβικης αστικής τάξης και στη Ρωσία και μένει να φανεί αν οι τάσεις αυτές θα οδηγήσουν το επόμενο διάστημα, αφενός σε ενίσχυση της, ήδη σημαντικής, ρωσικής παρουσίας στη Σερβία, αφετέρου σε μονιμότερο αναπροσανατολισμό της Σερβικής πολιτικής και των συμμαχιών της στη διεθνή σκακιέρα...
Ερώτημα κρισεως: η κυβέρνηση του George, τι θα κάνει μετά την απόφαση, ως προς την αναγνώριση του Κοσόβου; Λέτε να δούμε σύντομα και έλληνα πρεσβευτή στην Πρίστινα; Φαίνεται, παρήλθαν οι καιροί των "σέρβων ομοδόξων αδελφών" για χάρη του "εξωτικού", νέου μας "φίλου" κ. Ερντογκάν...
* * *
Η ανάγκη αντιιμπεριαλιστικής επαγρύπνησης, αλληλεγγύης και αγωνιστικής δράσης είναι όσο ποτέ φανερή. Η επιστροφή από τα "μπάνια του λαού" θα βρει όλα τα μέτωπα ανοικτά και ένα "καυτό φθινόπωρο" (και χειμώνας κλπ.) μας περιμένει...